Alexander die Grote: Verskil tussen weergawes

 

== Jeug ==

 

In 336 v.C., terwyl Filippus besig was om 'n inval in die groot Persiese Ryk, Griekeland se tradisionele vyand, te beplan, is hy in 'n sameswering in sy paleis vermoor en sy seun Alexander het op twintigjarige ouderdom koning geword.

 

 

 

== Die verowering van Asië ==

Die jong koning was nou gereed om die Persiese Ryk, wat deur Darius III geregeer is, aan te val. In  die lente van 334 v.C. steek hy die Hellespont (die Dardanelle) met 'n leër van 30 000 voetsoldate en 5 000 ruiters oor en val Asië binne. Die Perse kon 'n  miljoen man  of meer in die veld stoot, maar hul leërs was nie opgelei nie en, belangriker, hulle het nie 'n leier soos die Macedoniërs gehad nie. Alexander was 'n meester in die kuns van oorlogvoering. Hy was 'n charismatiese leier, en onder sy bevel  was  die Macedoniërs onoorwinlik. Die eerste geveg, dié by die rivier Granicus, was 'n groot en roemryke sege vir  Alexander. Die jong veldheer het die aanval gelei deur met sy groot perd Bucephalus (van die Grieks ''boukephalus:'' oskop) deur die rivier te swem. 'n Tweede slag by Issus in 333 v.C. het op 'n volslae vernedering van die Persiese magte uit­geloop.  Koning Darius het gevlug en sy gesin agtergelaat. Alexander het hulle goed behandel en versorg.

 

 

Hierna het hy Egipte, wat tweehonderd jaar lank onder  Persiese bewind  gestaan het, binnegeval. Baie Egiptenare het horn as hul redder van die Perse verwelkom. Aan die mond van die Nyl lê hy die stad Alexandrië aan, wat later beroemd  sou word as 'n sentrum van  geleerdheid met 'n wonderlike biblioteek en  'n seehawe. Hy het ook 'n ekspedisie na Ethiopië gestuur om die oorsprong van die Nyl te soek. Hy self besoek die woestyntempels van Zeus-Ammon, waar die priesters horn as die seun van die god Zeus verwelkom het.

 

 

 

Nog ses jaar  lank marsjeer sy leërmagte voort. Die afstande wat Alexander afgelê het, is merkwaardig, veral as in aanmerking geneem word dat daar feitlik geen kaarte bestaan het nie.