55 621
wysigings
kNo edit summary |
kNo edit summary |
||
Nikolaas se bewind word gekenmerk deur opstande en probleme, waarvan hy die meeste self veroorsaak het met sy regse uitkyk en algehele gebrek aan insig in die ontwikkeling van Europa.
So onderdruk hy in sy eerste regeringsjaar (1825)
Die rewolusies van [[1848]] in Europa veroorsaak ’n groot opskudding in Russiese regeringskringe. Hoewel alles rustig is in Rusland, dryf vrees dat die onrus daarheen sal oorspoel, Nikolaas tot streng maatreëls. Die [[sensuur]] op die pers word verskerp en die invoer van buitelandse boeke en tydskrifte wat liberale of sosialistiese idees voorstaan, word bykans onmoontlik gemaak.
== Buitelandse politiek ==
In die buiteland is Nikolaas bekend as beskermheer van die wettigheid van regerings en ’n teenstander van
In hierdie stadium lyk dit of Nikolaas Europa domineer. Terwyl hy probeer om die status quo in Europa te handhaaf, aanvaar hy ’n aggressiewe beleid teenoor die [[Ottomaanse Ryk]]. Hy volg die tradisionele Russiese beleid in die sogenaamde Groot Oosterse Kwessie en probeer dit oplos deur die Ottomaanse Ryk te verdeel, dit ’n protektoraat te maak en te vestig in die grotendeels Ortodokse bevolking op die [[Balkan]]-skiereiland, wat in die 1820's nog steeds grotendeels onder Ottomaanse beheer is. Rusland voer van [[1828]] tot [[1829]] ’n suksesvolle oorlog teen die Ottomaanse Ryk. In [[1833]] onderhandel Rusland met die Ottomaanse Ryk en dit lei tot die Verdrag van Unkiar-Skelessi. Die belangrike Europese moondhede glo verkeerdelik dat die verdrag ’n geheime klousule bevat wat Rusland die reg gee om oorlogskepe deur die [[Bosporus]] en [[Dardanelle]] te stuur. Deur die Londense See-engteskonvensie van [[1841]] bevestig hulle die Ottomaanse beheer oor die seestrate en verbied lande, ook Rusland, om oorlogskepe daardeur te stuur. Vanweë sy rol as onderdrukker van Europese rewolusies en die geloof dat hy die steun van [[Brittanje]] het, tree Nikolaas so streng teen die Ottomaanse Ryk op dat dié land in [[1853]] oorlog teen Rusland verklaar. [[Brittanje]] en [[Frankryk]] vrees ’n Ottomaanse neerlaag teen Rusland. Hulle kies die Ottomaanse Ryk se kant en neem deel aan die [[Krimoorlog]]. [[Oostenryk]] gee diplomatieke steun aan die Ottomaanse Ryk en [[Pruise]] bly neutraal in die oorlog. Dit laat Rusland sonder enige Europese steun. Die geallieerde Europese moondhede land op die [[Krim]] en beleër ’n goed versterkte Russiese basis in [[Sewastopol]]. Nikolaas sterf voor die val van Sewastopol, maar hy het reeds die mislukking van sy eie regime erken. Rusland het nou ’n keuse: Hy kon met groot hervormings begin of sy aansien as ’n belangrike Europese mag verloor.
|