Leo Strauss: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 47:
"Filosofie as sulks is niks meer as die bewustheid van 'n probleem nie, bv, van die fundamentele en omvattende probleem. Dit is onmoontlik om oor die probleem te dink sonder om ingestel te word ten opsigte van mootlike oplossings, veral ten opsigte van een of ander tipiese oplossing. Maar solank as wat daar geen wysheid is nie, maar slegs 'n soeke na wysheid, is die bewyse vir alle oplossings noodgedwonge kleiner as die bewyse van die problem. Dus hou die filosoof op om 'n filosoof te wees die oomblik wanneer die ‘subjektiewe sekerheid’ van die oplossing sterker word as sy bewustheid van die problematiese karakter van daardie oplossing.”
 
Bekend is ook dieDie debat tussen Strauss en Alexandre Kojève oor die aard van [[tirannie]] is ook bekend. In ''On Tyranny: An Interpretation of Xenophon's Hiero'' neem Strauss 'n posisie in wat lynreg teenoor Kojève en ander hedendaagse politieke denkers staan; naamlik dat tirannie nie 'n tipiese moderne en hedendaagse verskynsel nie, maar daar is 'n kontinuïteit tussen die ou Griekse begrip, soos wat by Xenophon voorkom, en die moderne vorme van [[totalitarisme]]. Gou word die debat ook verruimdverruim na dieselfde gesprek oor die doel van die filosofie self. Terwyl Kojève die taak eerder formuleer in terme van die verlange om hierdie idees in praktyk te bring, het Strauss sterk kritiek daarop:
 
“Ons hoef nie in die diepste wese van enigiemand te delf nie, om te weet dat insoverre die filosoof, weens sy swakheid van vlees, besorg word om herken te word deur ander, hou hy op om ‘n'n filosoof te wees. Volgens ‘n'n streng seiningsiening van die klassieke verander hy dan in ‘n'n sofis.”
 
== Verwysings ==