Aardkors: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Besig om artikel uit te brei. |
Besig om artikel uit te brei. |
||
Lyn 22:
Die massa van 'n berglandskap, wat die swaartekrag sou kon vergroot, word gekompenseer deur die bergwortel, waarvan die ligter materiaal in die swaarder substratum van die mantel indring. Die gebrek aan massa by die oseane, as gevolg van die ligte waterbedekking, word op sy beurt gekompenseer deurdat die swaar mantelgesteentes hier hoër opstoot as onder die kontinente. Ys word op dieselfde manier deur water "gedra". Dit beteken eintlik net dat indien daar tot op 'n gelyke diepte in 'n kontinent of oseaan geboor kon word, daar uit elke boorgat 'n kolom met dieselfde massa gehaal sou kon word – met net die regte hoeveelheid mantelmateriaal by die stuk kors om vir die gebrek aan massa te vergoed, of minder daarvan as die massa te groot was.
Afwykings in isostasie dui op onreëlmatighede in die normale struktuur van die aardkors; dit kan ook daarop dui dat hierdie ewewig nog nie bereik is nie. 'n Voorbeeld van so 'n onvoltooide ewewigstoestand is die Fins-Skandinawiese gebied. Die swaartekrag is hier laer as die gemiddelde – daar is dus 'n tekort aan massa. Dit is dan heeltemal te verwagte dat die aardkors moet styg. Nadat die yslaag wat in die laaste ystydperk 'n groot deel van die Noordelike Halfrond bedek het, van Skandinawië verdwyn het, het die gebied inderdaad geleidelik begin styg. Dit sal egter nog lank duur voordat isostasie herstel is. In Europa, in 'n sone wat oor Nederland strek, is die effek wat die ys op isostasie gehad het, skaars nog merkbaar –die ewewig is byna heeltemal herstel.
== Oseaanbodemondersoek ==
==Sien ook==
| |||