Babilon: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k →‎top: Koördinate using AWB
Artikel uitgebrei
Lyn 28:
 
Die stad was 90 km suid van [[Bagdad]] in [[Irak]] by die huidige stad [[al-Hillah]] geleë. Die god van die stad was Marduk.
 
[[Lêer:Ishtar gate Pergamon Museum.JPG|duimnael|links|'n Herkonstruksie van die Isjtar-poort van Babilon in die [[Pergamonmuseum]] in [[Berlyn]].]]
[[Lêer:Walls of Babylon 2 RB.JPG|duimnael|links|Die mure van Babilon]]
 
Die eerste verwysing na die stad stam uit die tyd van Šar-kali-šarra, 'n koning van die [[Akkadiese Ryk|dinastie van Akkad]] (ca. 2200 v.C.). Van die Oud-Babiloniese tyd (2000-1600 v.C.) is baie min gevind in opgrawings omdat die vlak van die grondwater te hoog is. Eers toe 'n damwal gebreek het en die watervlak gedaal het, is daar 967 tablette in wigskrif gevind.<ref>{{Outeur|Olof Pedersen}} in: Babylon: Wissenskultur in Orient und Okzident, 2011, ISBN 978-3-11-022211-1</ref>
Line 42 ⟶ 39:
Die stad word in 539 v.C. ingeneem deur die Perse onder [[Kores die Grote|Kores II]].
 
== OpgrawingsGeskiedenis ==
Die belangrikste stede van die ou landboukulture in [[Mesopotamië]] was in die eerste plek religieuse en bestuursentra. Die handel was nooit van groot belang nie.
Tussen 1899 en 1917 en opnuut tussen 1962 en 1990 is opgrawings uitgevoer in Babilon. Baie indrukwekkende paleise en tempels uit die Nieu-Babiloniese tyd is gevind.
 
Hoewel Babilon die beroemdste stad van Mesopotamië was, was dit nie die oudste een nie. Die stad het waarskynlik eers ontstaan gedurende die eerste dinastie van Ur (omstreeks 2 500 v.C.) as die Sumeriese stad Kadingira. Dit het ʼn onbelangrike plek gebly totdat [[Sumu Abu]], die stigter van die eerste dinastie van Babilon, omstreeks 1830 v.C. die stad ommuur en dit die hoofstad van die Babiloniese Ryk gemaak het.
 
Namate die Ryk in omvang en betekenis toegeneem het, het die hoofstad gegroei. So belangrik het Babilon as religieuse sentrum van Mesopotamië geword, dat die oorspronklike stadsgod Marduk die ryksgod van die Babiloniërs en die beskermgod van al hul konings geword het. Ook ander volke het Marduk vereer.
 
Die betekenis van Babilon as religieuse en kultuursentrum was so groot dat die Assiriërs dit nodig gevind het om die stad in 690 v.C. met die grond gelyk te maak en dit kort daarna weer op te bou.
 
Die stad het sy hoogste bloeitydperk beleef onder die konings van die [[Galdeërs|Chaldeërs]]. Veral gedurende die regeringstyd van [[Nebukadneser]] (604 – 562 v.C.) het die stad roem verwerf by die Grieke en die Romeine.
 
Ook tydens die Persiese oorheersing (539 – 330 v.C.) het Babilon as hoofstad van die provinsie Babilonië ʼn belangrike sentrum gebly.
 
Nadat [[Alexander die Grote]] die [[Perse]] verslaan het, wou hy Babilon weer die hoofstad maak van die nuwe Grieks-Persiese wêreldryk wat hy wou stig. Sy vroeë dood (323 v.C.) het egter 'n einde gemaak aan die oprigting van nuwe paleise en ander geboue. Sy ryk is ná sy dood in drie verdeel, en Babilonië is aan die Hellenistiese vorstehuis van Seleucides toegestaan. Hulle het 'n nuwe hoofstad, Seleucia, laat bou (312 v.C.). Die verowering van Babilon deur die Parthe in 127 v.C., het die definitiewe einde van die stad beteken.
 
== '''Opgrawings''' ==
Van 1811 tot 1917 is daar by tussenposes opgrawings in Babilon gedoen. Die belangrikste ontdekkings is deur die Deutsche Oriëntgesellschaft onder leiding van Robert Koldewey (1899-1917) gedoen. Daar is veral baie oorblyfsels uit die Nieu-Babiloniese en Persiese tyd gevind. Die belangrikste tempelkompleks wat ontdek is, is Esangila, wat beteken "die huis waar die hoof omhoog gerig word". In hierdie tempel is daar ook 'n beeld van die stad- en ryksgod Marduk gevind. Naas die tempel van Marduk het die tempeltoring Etemenaki, die "grondvesting van hemel en aarde", gestaan. Volgens die Ou Testament is dit die bekende Toring van Babel (Gen. 11). Soortgelyke torings in Ur en Kisj in Mesopotamië bewys dat hierdie soort torings reeds van die vroegste tye af gebou is. Die een baksteen tempeltoring, wat alle ander in omvang oortref het, stam uit die Nieu-Babiloniese tyd. Van hierdie toring is net die grondplan van 91 X 91 m opgegrawe. Uit gegewens van die Babiloniërs self, en uit tekste van die Griekse skrywer Herodotus (485-425 v.C.), kan daar afgelei word dat die toring 91 m hoog was, dat dit uit 7 verdiepings bestaan het, en dat die tempel op die hoogste verdieping gestaan het. Die koninklike paleis was 'n baie indrukwekkende stuk bouwerk. Dit is deur koning Nebukadneser gebou. Die sogenaamde Hangende Tuine, wat reeds in die Oudheid as een van die sewe wêreldwonders bestempel is, was vermoedelik in die noordoostelike deel van die paleis geleë, en hoog bo-op 'n boukonstruksie van ongeveer 30 X 30 m. [[Lêer:Ishtar gate Pergamon Museum.JPG|duimnael|links|'n Herkonstruksie van die Isjtar-poort van Babilon in die [[Pergamonmuseum]] in [[Berlyn]].]]Tussen 1899 en 1917 en opnuut tussen 1962 en 1990 is opgrawings uitgevoer in Babilon. Baie indrukwekkende paleise en tempels uit die Nieu-Babiloniese tyd is gevind.
 
== Bronnelys ==
* Wêreldspektrum, Volume 2, bl.136 - 137, ISBN 0908409419
[[Lêer:Walls of Babylon 2 RB.JPG|duimnael|links|Die mure van Babilon]]
 
== Verwysings ==