Nikolai Gogol: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
Versmelt met Nikolai Wasilewitsj Gogol
Lyn 1:
{{versmelt|Nikolai Wasilewitsj Gogol}}
 
{{Inligtingskas Persoon
| naam = Nikolai Gogol
Line 36 ⟶ 34:
 
Van sy ander bekende werke is die roman ''Taras Boelba'' (1835), die toneelstuk ''Huwelik'' (1842) en die kortverhale ''Dagboek van ’n Kranksinnige'', ''Die Verhaal van hoe Iwan Iwanowitsj gestry het met Iwan Nikiforowitsj'', ''Die Portret'' en ''Die Koets''.
 
==Lewe==
Nikolai Wasiljewitsj Gogol is in die stad [[Sorotsjintsi]] in Oekraïne gebore. Nadat hy sy gimnasiumopleiding ('n soort hoërskool met 'n sterk klassieke grondslag) voltooi het, het hy na [[Sint Petersburg]] vertrek om as justisieamptenaar te werk. In 1829 het hy op eie koste sy eerste werk, ''Hans Küchelgarten,'' gepubliseer. Weens die spottende kritiek wat dit uitgelok het, het hy die hele oplaag teruggekoop, dit verbrand en besluit om na [[Amerika]] te verhuis. 'n Paar weke later was hy egter terug in Sint Petersburg.
 
In die daaropvolgende jare het hy 'n paar verhale in tydskrifte gepubliseer en goed bevriend geraak met [[Poesjkin]]. In 1831/'32 het die 8 romantiese, folkloristiese vertellings ''Aande op ’n Plaas naby Dikanka'', wat in Oekraïne afspeel, in twee dele verskyn. Dit het groot byval gevind. Die beroemde toneelstuk ''Die hersiener'' is in 1836 vir die eerste keer opgevoer. Dit handel oor 'n dorp waar 'n jong man verkeerdelik as die regeringsinspekteur aangesien word en munt slaan uit die mense wie se gewetens hulle pla. Die stuk was ook baie geslaag, maar Gogol was ontsteld toe hy agterkom hy word slegs as skrywer van sosiale satires beskou is en nie as die profeet wat hy gemeen het hy was nie. Hy het weer na die buiteland gevlug, waar hy met kort tussenposes tot in 1841 gebly het. Sy meesterstuk, ''Dooie siele'' (1842), wat reeds in 1835 begin is, is ook in die buiteland ([[Rome]]) voltooi. Dit is 'n meesleurende, bont skets van bisarre mense, onsinnige situasies en gesprekke met die mees absurde detail, afgewissel deur liriese beskrywings. Dit was besonder suksesvol maar het ook skerp kritiek ontlok. Met die gevoel dat hy heeltemal misken is en misluk het, het hy 'n derde keer buiteland toe vertrek en wanhopig probeer om inspirasie vir 'n tweede deel van ''Dooie siele'' te kry. Hierin sou die goeie kante van die mens na vore kom sodat die publiek hom uiteindelik as skrywer en profeet sou erken.
 
In 1847 het Gogol 'n versameling briewe gepubliseer waarin hy op 'n aanvallende wyse sy idees oor godsdiens, die samelewing en kuns uiteensit. Die boek het groot verontwaardiging gewek, veral omdat die publiek weer 'n humoristiese werk verwag het en allermins 'n verdediging van onder meer Iyfeienaarskap en outokrasie.
 
In 1848 het Gogol, ná 'n reis deur [[Palestina]], na Rusland teruggekeer, waar hy hom heeltemal oorgegee het aan 'n vroomheid wat al hoe groter afmetinge aangeneem het. Enkele dae voor sy dood in Moskou het hy, uitgeput en half kranksinnig ná onder meer 'n vastyd, die tweede deel van sy roman ''Dooie siele'' verbrand. Dié werk was toe, ná 10 jaar, byna voltooi.
 
== Verwysings ==
{{Verwysings}}
 
== Ekstra bronne ==
* Wêreldspektrum, Volume 9, bl.200, ISBN 0908409451
 
== Eksterne skakels ==