Jan Schutte: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 16:
}}
 
Dr. '''Jan Albert Schutte''' (distrik [[Fochville]], 1903 – [[26 Februarie]] [[1998]]) was tussen 1932 en 1977., toe hy sy [[emeritaat]] aanvaar het, [[predikant]] in drie gemeentes van die [[Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika]], naamlik [[Gereformeerde kerk Brakpan|Brakpan]] (nege jaar), [[Gereformeerde kerk Pretoria|Pretoria]] (nege jaar) en [[Gereformeerde kerk Johannesburg-Noord|Johannesburg-Noord]] (27 jaar).
 
== Herkoms en jeug ==
Lyn 23:
[[Beeld:Dr JA Schutte en prof Fanus du Toit as jong manne.jpg|duimnael|links|300px|Dr. Schutte en prof. [[Stephanus du Toit|Fanus du Toit]] as jong manne, omstreeks 1930.]]
 
Die stamvader van die Schuttes, [[Flip Schutte|P.J.W,. Schutte]] (1803–1873), het hom in die 19de eeu op die plaas Buffelsdoorns in die huidige distrik [[Fochville]] gevestig. Hy was ’n stigter van die Gereformeerde Kerke en word, saam met oudl. [[Thomas Dreyer|T.F. Dreyer]], beskou as "een van die waaragtig grotes uit die dae van die Afskeiding" van die [[Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika]].<ref>{{af}} [[J.V. Coetzee|Coetzee, ds. J.V. Coetzee]] in Van der Walt, N.H. (hoofred.). 1934. ''Almanak vir Die Gereformeerde Kerk in Suid-Afrika vir die jaar 1934. Sestigste Jaargang.'' Potchefstroom: Adm. Buro.</ref> Op Buffeldoorns se werf het ds. [[Dirk Postma]] op [[7 November]] [[1858]] sy eerste erediens die eerste diens in die wyk Mooirivier gehou.
 
Jan Schutte, ’n kleinseun van vader P.J.W. genaamdSchutte, is gebore en getoë in dieselfde rante en was die eerste Schutte wat predikant sou word. Hy wou dit van jongs af word., Maarmaar uit armoede het hy hom eers as onderwyser bekwaam en met sy karige onderwysersalaris lank genoeg gespaar vir sy predikantstudie aan die [[Teologiese Skool Potchefstroom]].
 
== Predikant van Brakpan ==
[[Beeld:Ds PG Geertsema en dr JA Schutte.jpg|regs|duimnael|270px|Dr. J.A. Schutte (regs) neem in 1959 afskeid van ds. P.G. Geertsema, wat drie jaar sendingleraar in [[Gereformeerde kerk Johannesburg-Noord|Johannesburg-Noord]] was. Dr. Schutte was die gemeente se leraar van 1950 tot 1977.]]
 
Ds. Schutte se ontvangs in [[Gereformeerde kerk Brakpan|Brakpan]] in 1932 was in die hartjie van die [[Groot Depressie]]. Daar was baie werkloosheid. Afrikaners wat van die platteland na die stede gestroom het, was brandarm.; Soso ook die dominee. Die kerkraad het nie geld gehad om vir die predikant 'n motor te koop nie.; Diedie dominee ook nie. Gevolglik moes ds. Schutte sy gemeentewerk per trapfiets doen. Die arbeidsveld het oor die drie [[Oos-Rand]]se dorpe – [[Brakpan]], [[Benoni]] en [[Springs]] – gestrek, met 'n string kleinhoewes rondom. Ds. Schutte het op Brakpan gewoon. Na Springs en Benoni het hy die trapfiets op die'n trein gelaai en van die spoorwegstasies af sy werkgebied op sy fiets ingevaar. Heelwat later het die dominee vir hom 'n Baby Ford kon aanskaf, 'n piepklein, potblou motortjie met geel draadspekies.
 
Onder ds. Schutte se geseënde arbeid het die gemeente gegroei. Volgens prof. [[P.W. Buys]] in dr. Schutte se lewensberig in die ''Almanak'' van 19981999 het dr. Schutte "met woorde geskilder sodat jy die taferele voor jou oë kon sien: die See van Galilea wat soos 'n blou juweel onder die son lê, om-strengelomstrengel met 'n krans van vissersdorpies. Die woestaard Legio, met sy ongekamde hare en baard. Jakob by Bet-el, Elia op Karmel, die vier perde van Openbaring wat met hoewegedonder oor die aarde voorthol. 'n Preek van hom wat jy eenmaal gehoor het, het jy nooit weer vergeet nie."
 
Onder ds. Schutte se geseënde arbeid het die gemeente gegroei. Volgens prof. [[P.W. Buys]] in dr. Schutte se lewensberig in die ''Almanak'' van 1998 het dr. Schutte "met woorde geskilder sodat jy die taferele voor jou oë kon sien: die See van Galilea wat soos 'n blou juweel onder die son lê, om-strengel met 'n krans van vissersdorpies. Die woestaard Legio, met sy ongekamde hare en baard. Jakob by Bet-el, Elia op Karmel, die vier perde van Openbaring wat met hoewegedonder oor die aarde voorthol. 'n Preek van hom wat jy eenmaal gehoor het, het jy nooit weer vergeet nie."
Die mense het Sondags kerk toe gestroom. Heel gou was die kerkie in Victorialaan te klein. Hulle moes stoele indra. Dit was dikwels so vol dat die seuntjies op die trappe van die preekstoel moes sit. 'n Hele paar van die seuntjies van Brakpan sou later self op preekstoele staan, volgens prof. Buys moontlik die gevolg van die inspirerende voorbeeld van hul geliefde dominee.