William Harvey: Verskil tussen weergawes

Ná sy skoolopleiding het hy in [[Cambridge]] gaan studeer en daarna aan die [[Universiteit van Padua]] in [[Italië]], waar daar toe 'n bekende mediese skool was. Een van sy leermeesters aan dié universiteit was Fabricius van Aquapendente, wat sy studente geleer het dat daar kleppe in die are is. [[Fabricius]] was egter nie seker wat die doel van die kleppe was nie. Nadat Harvey sy graad in 1602 behaal het, is hy terug na Engeland, waar hy in 1607 tot die Royal College of Physicians toegelaat is. In 1609 is hy aangestel as dokter by die St. Bartholomeus-hospitaal in Londen. Later het hy ook [[Karel I van Engeland|Karel I]] se Iyfarts geword. In dié tyd het die meeste medici hul idees oor [[bloedsomloop]] en die werkinge van die menslike liggaam gegrond op die idees van die Grieks-Romeinse dokter Galenus. Omdat dit eeue lank verbode was om aan 'n Iyk te sny, was dit moeilik om meer oor die menslike liggaam te wete kom. Die ondersoek na die bloedsomloop was nog moeiliker omdat bloed nie in 'n lyk vloei nie. Navorsing op dierekarkasse was dus vergeefs. Galenus was in die 2e eeu n.C. 'n beroemde dokter wat op [[Aristoteles]] se idees uitgebrei het. Hy het gemeen dat daar twee tipes bloed in die liggaam is: die een tipe het volgens hom in die lewer ontstaan en die ander in die linkerkant van die hart. Volgens dié teorie het bloed van die lewer deur die are na die regterkant van die hart beweeg en van daar deur openinge na die linkerkant van die hart, waar dit gemeng het met bloed wat lug van die longe af gekry het. Dié mengsel het dan in stadige golfbewegings deur die liggaam beweeg en verdwyn.