Nikolaas II van Rusland: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Uitgebrei, nog besig |
Uitgebrei, nog besig |
||
Lyn 112:
Toe ’n Russiese nederlaag onafwendbaar lyk, het die oproepe om vrede toegeneem. Sy eie ma en sy neef keiser Wilhelm II van Duitsland het Nikolaas aangespoor om vredesonderhandelings aan te knoop. Nikolaas het egter ontwykend gebly en op 10 Oktober 1904 ’n telegram aan die keiser gestuur dat hy beplan om aan te hou veg totdat die Japannese uit Mantsjoerye verdryf is.<ref name="Kowner" /> Eers op 27-28 Mei 1905, met die verwoesting van die Russiese vloot deur Japan, het Nikolaas besluit om vir vrede te onderhandel. Hy het Amerikaanse bemiddeling aanvaar en Sergei Witte aangestel as hoofgevolmagtigde vir die vredesonderhandelings. Die oorlog is beëindig met die ondertekening van die Verdrag van Portsmouth.<ref name="Kowner" />
===Anti-Joodse opstande van 1903-1906===
Die [[Chișinău|Kisjinef]]-koerant ''Bessarabets'', wat [[Antisemitisme|antisemitiese]] materiaal gepubliseer het, het geld gekry van Wjatsjeslaf Plewe, die minister van binnelandse sake.<ref>{{cite web|url = http://www.friends-partners.org/partners/beyond-the-pale/english/36.html |title = Beyond the Pale: The Pogroms of 1903–1906 |accessdate = 17 Julie 2008}}</ref> Dié berigte het die Kisjinef-opstand teen die [[Jode]] aangevuur. Nikolaas se regering het die opstand veroordeel en die streekgoewerneur afgedank. Die oortreders is aangekeer en deur die hof gestraf.<ref>[[#Massie1967|Massie (1967)]] pp. 94–95, 122 in Russiese uitgawe</ref> Die leiers van die [[Russies-Ortodokse Kerk]] het ook die opstand veroordeel.<ref>Solzhenitsyn, Alexander (2001) ''Two hundred years together''. Moskou. p. 329</ref> In sy private hoedanigheid het Nikolaas sy bewondering van die oproermakers uitgespreek; hy het geglo antisemitisme is ’n nuttige manier om die volk agter sy bewind te verenig.<ref>Figes, Orlando (1996), ''A People's Tragedy'', pp. 197–8</ref> In 1911 het hy egter regeringsmaatreëls goedgekeur om antisemitisme te voorkom ná die sluipmoord van [[Pjotr Stolipin]] deur die Joodse rewolusionêr Dmitri Bogrof.<ref>Massie, Robert K. ''Nicholas and Alexandra'' (1967) p. 228</ref>
=== Bloedige Sondag ===
Op Saterdag 21 Januarie 1905
Op Sondag [[22 Januarie]] [[1905]]
Die amptelike
=== Raspoetin ===
|