Protaktinium: Verskil tussen weergawes

{{Elementboks_opskrif | getal=91 | simbool=Pa | naam=Protaktinium | links=[[torium]] | regs=[[uraan]] | bo=[[Praseodimium|Pr]] | onder=Uqp | kleur1=#ff99cc | kleur2=black }}

{{Elementboks_groepperiodeblok | groep=n/b | periode=7 | blok=f }}

{{Elementboks_voorkoms | Helder silwer metaalglans }}

Tydens die bestudering van die vervalreeks van uraan-238 ontdek Kasimir Fajans en Otto Göhring in [[1913]] die kortlewende isotoop ^234mPa ([[halfleeftyd]] van 1,17 minuut) en noem dit '''brevium''' (afgelei van ''brevis'', [[Latyn]] vir "kort"). Die stabiele isotoop ²³¹Pa is in 1917–1918 ontdek deur Lise Meitner en Otto Hahn; hulle stel die naam protaktinium voor in hul artikel ''The Mother Substance of Actinium: a New Radioactive Element of Long Half-life'' uit 1918 omdat hulle kon aantoon dat [[aktinium]] 'n vervalproduk is van die radioaktiewe protaktinium, en ''proto aktinium'' "vir aktinium" beteken. Gelyktydig is dieselfde ontdekking gedoen deur die Britse wetenskaplikes Frederick Soddy, John Cranston en Alexander Fleck.

 

 

In [[1949]] is die naam protaktinium aangeneem deur [[IUPAC]] en is Hahn en Meitner as die ontdekkers aangewys.

== Eksterne skakels ==

{{CommonsKategorie-inlyn|Protactinium}}

 

{{Navigasie Periodieke tabel}}