Nikolaas II van Rusland: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Lyn 249:
[[Beeld:Tobolskhouse2.jpg|thumb|260px|Die goewerneurshuis in [[Tobolsk]] waar die keiserlike gesin tussen Augustus 1917 en April 1918 gevange gehou is.]]
Nikolaas was desperaat om na Brittanje te gaan vir sy bannelingskap. Die Britse regering het op 19 Maart 1917 teensinnig aangebied om asiel aan die gesin toe te staan, hoewel voorgestel is dit sou beter wees as die Romanofs na ’n neutrale land gaan. Nuus oor die asiel het groot teenkanting van die [[Arbeidersparty]] en baie Liberale gekry, en die Britse ambassadeur, sir George Buchanan, het gemaan die verlinkses sou die gewese tsaar se teenwoordigheid gebruik "as ’n verskoning om die openbare mening teen ons te laat draai".<ref name="Massie, Robert K. 1967 p. 461">Massie, Robert K. ''Nicholas and Alexandra: The Last Tsar and His Family'' (1967) p. 461</ref> Die regering het die aanbod van asiel in April teruggetrek ná besware deur koning [[George V van die Verenigde Koninkryk|George V]], wat bekommerd was dit sou oproer in Brittanje veroorsaak.
[[Beeld:AlexeiNicholas1917.jpg|thumb|260px|links|Die tsaar en Aleksei in Tobolsk (1917).]] Die Franse regering wou ook nie die Romanofs aanvaar nie vanweë die toenemende onrus aan die Westerse Front en tuis oor die voortgesette oorlog teen Duitsland.<ref>{{cite book|author=Gareth Russell|title=The Emperors: How Europe's Rulers Were Destroyed by the First World War|url=https://books.google.com/books?id=K4QFBQAAQBAJ&pg=PP164|year=2014|publisher=Amberley|pages=164–65}}</ref><ref>Rose, Kenneth ''King George V'' (1983) p. 210</ref> Nog ’n rede was die idee dat keiserin Aleksandra pro-Duits was.<ref name="Massie, Robert K. 1967 p. 461"/> Om die gesin te beskerm teen die toenemende rewolusionêre toestande het die tussentydse regering die gesin in Augustus na [[Tobolsk]] in die [[Oeralgebergte]] gestuur totdat hulle in die lente van 1918 via Japan oorsee kon gaan.<ref>Massie, Robert K. ''Nicholas and Alexandra: The Last Tsar and His Family'' (1967) p. 487</ref> Daar het hulle redelik gerieflik in die voormalige goewerneur se woning gebly. In Oktober 1917 het die [[Bolsjewis]]te egter die tussentydse regering oorgeneem. Nikolaas was nie baie bekommerd nie, want Boris Solowijef, die man van Maria Raspoetin, was veronderstel om reddingspogings te organiseer, maar niks het daarvan gekom nie. Daar is gerugte dat Solowijef vir die Bolsjewiste of Duitsers, of albei, gewerk het.<ref>Massie, Robert K. ''Nicholas and Alexandra: The Last Tsar and His Family'' (1967) p. 488-492</ref>
| |||