C. Louis Leipoldt: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Lewe en werk: Skakel |
→Lewe en werk: Skakel |
||
Lyn 71:
Sy inkomste uit sy medies-verwante bedrywighede is onvoldoende en hy vul dit veral aan met sy skryfwerk. Deur die jare skryf hy gereeld artikels vir koerante en benewens die “''Diwagasies van Oom Gert''” rubriek in ''Die Volkstem'' skryf hy ook ’n gereelde rubriek oor kos en die kookkuns in ''Die Huisgenoot'', wat na sy dood as “''Polfyntjies vir die proe''” gepubliseer word. Na sy aftrede op sestigjarige leeftyd wy hy hom veral aan die joernalistiek.
Met die uitbreek van die [[Tweede Wêreldoorlog]] skaar Leipoldt hom by die Eerste Minister Jan Smuts se beleid van betrokkenheid teen [[Duitsland]] en as sekretaris van die Mediese Vereniging organiseer hy praktiserende medici vir vrywillige diens, terwyl op sy inisiatief die federale raad van die Mediese Vereniging vergoeding reël vir afhanklikes van dokters wat tydens militêre diens ongeskik raak of beswyk. Wanneer Duitsland Nederland in Mei 1940 binneval, skryf Leipoldt ’n verklaring van meegevoel wat hy aan Smuts voorlê as amptelike verklaring, wat dan net so in ''Die Volkstem'' verskyn. Hy skryf ook ’n aantal oorlogsgedigte waarin hy sy gevoelens oor die oorlog en sy verontwaardiging oor sommige Afrikaners se traak-my-nie-agtige houding oor die inval in Nederland uitspreek. Hierdie gedigte stuur hy aan die Nederlandse digter Jan Greshoff en dit verskyn in April 1944 in die Nederlandse tydskrif ''De Stoep'', wat in Batavia gepubliseer is, en op 24 Julie 1944 in ''Die Volkstem''. Hoewel nie van Leipoldt se beste gedigte nie, is die hartstog en passie wat daaruit spreek aangrypend, terwyl hy met hierdie gedigte ook optree as gewete van sy volk.
Alhoewel Leipoldt ’n vrygesel is, maak hy verskeie seuns groot en laat hulle verder studeer. Baie van hierdie seuns is onder diegene wat hy tydens sy skoolbesoeke raakloop en wat óf baie skrander óf baie behoeftig is. Hy reël ook verskeie skoolkampe vir leerlinge om hulle opvoeding aan te help en neem onder andere, saam met ’n paar onderwysers en volwassenes, ’n groep van vyf en twintig kinders in 1928 op ’n opvoedkundige reis na [[Groot-Brittanje|Brittanje]]. Op hierdie reis neem hy ook in Brittanje ’n sewejarige seun wettiglik aan wat hierna as Jeffery Barnett Leipoldt bekend sou staan. ’n Ander seun wat ook by hom inwoon is Peter Shields, later ’n dokter en kopiereghouer van Leipoldt se letterkundige geskrifte na sy dood. Hierdie twee is dan ook mede-erfgename van sy boedel.
| |||