Almagest: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 30:
Die ''Almagest'' het waarskynlik teen die middel van die 2de eeu as sterrekundige leerboek en omvattende beskrywing van die astronomiese stelsel, wat deur Griekse geleerdes ontwikkel is, onder die titel ''Mathematike Syntaxis'' ("Wiskundige samestelling") ontstaan. Latere weergawes van die gesiene verhandeling het die titel ''Megiste Syntaxis'' ("Grootste samestelling") gedra wat as ''al-madjisti'' in Arabiese vertalings oorgeneem is en van daar as ''Almagest'' ingang tot die hedendaagse taalgebruik gevind het. In teenstelling met ander werke uit hierdie vroeë tydperk is die teks van ''Almagest'' volledig oorgelewer.
 
Die is ''Almagest'' gebaseer op die geosentriese Ptolemeïese wêreldmodel en behandel sy sterrekundige besonderhede. In teenstelling met Ptolemaeus se ander beduidende sterrekundige werk, ''Hypotheseis ton planomenon'' ("Hipoteses oor die planete"), het dit geen natuurkundige inslag nie. Dit is eerder die wentelbane van hemelligame en hul wiskundige beskrywing wat in ''Almagest'' sentraal staan. Ptolemaeus se noukeurige wiskundige modellering van planetebewegings maak dit moontlik om wentelbane presies te bereken sodat die ''Almagest'' in die tydperk tussen die 2de en 17de15de eeu tot die standaardwerk van wiskundige sterrekunde ontwikkel het.
 
Ptolemaeus het veral daarin geslaag om die hele antieke kennis oor hemelsliggame stelselmatig saam te stel en sy wêreldmodel binne die bestek van Aristoteles se fisika uit te lig. 'n Belangrike hulpmiddel hierby was die antieke Griekse wiskunde wat 'n hoë wetenskaplike vlak bereik het. Die ''Almagest'' word tans as die hoogtepunt en afsluitende werk van die antieke sterrekunde beskou.