Margaret Thatcher: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 64:
 
[[Lêer:President Reagan and Prime Minister Margaret Thatcher at Camp David 1986.jpg|thumb|links|Thatcher en [[Ronald Reagan]] in 1986 in [[Camp David]]]]
In die inleiding tot haar 1979-manifes het sy geskryf oor "'n gevoel van hulpeloosheid, dat 'n eens groot nasie op een of ander manier agtergeraak het".<ref>Oorspronklike Engelse aanhaling: "a feeling of helplessness, that a once great nation has somehow fallen behind." Uit: {{cite web|title=Conservative Party Manifesto 1979|url=http://www.conservativemanifesto.com/1979/1979-conservative-manifesto.shtml|last=Thatcher|first=Margaret (Foreword)|work=http://www.conservativemanifesto.com|publisher=http://www.politicalstuff.co.uk|year=2001|accessdate=28 July 2009}}</ref> Sy het by Downing-straat 10 ingestap met 'n vaste voorneme om 'n ommekeer teweeg te bring in wat sy as 'n nasionale afname gesien het, gekarakteriseer deur 'n kombinasie van hoë inflasie, hoë werkloosheidsyfers en stagnerende of stadige groei. Haar [[politiese filosofie]] en ekonomiese beleide het nadruk gelê op deregulasie (veral in die finansiële sektor), buigbare arbeidsmarkte en die verkoop van besighede in staatsbesit. Die hoë werkloosheidsyfer en 'n nasionale resessie het 'n afname in haar gewildheid beteken, alhoewel die daaropvolgende ekonomiese herstel en die 1982 [[Falklandoorlog]] haar hernieude ondersteuning gebring het en sy met die 1983-verkiesing herverkies is.
 
Thatcher het 'n ontoegeeflike houding teenoor [[vakbond]]e gehad, 'n sluipmoordaanval oorleef en die [[Sowjetunie]] teëgesit. Met die 1987 is sy vir 'n derde termyn verkies, maar die volgende jare het moeilikhede saamgebring: haar kopbelastingplan was uiters ongewild en haar mede kabinetslede het nie haar sienings oor die [[Europese Unie]] gedeel nie. In 1990 het Michael Heseltine haar posisie as leier van die Konserwatiewe Party uitgedaag en het Thatcher besluit om te bedank.