Vrouesendingbond: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 18:
Daarom is dit geen wonder nie dat die sendelinge van genootskappe soos die [[Londense Sendinggenootskap]], die Rynse, Morawiese en andere in daardie tyd met oop arms ontvang is en aan hulle baie hulp verleen is. Sommige van die bloeiende sendingwerkkringe, soos dié op [[Stellenbosch]] en [[Worcester]], is aan die Rynse Genootskap oorhandig omdat die NG Kerk nie die nodige geestelike werkkragte gehad het nie. Sommige van die sendelinge van die oorsese genootskappe het sendelinge van die NG Kerk en in etlike gevalle leraars van die Moederkerk geword.
 
Ander genootskappe het gevolg, byvoorbeeld die Wesleyaanse in 1811 waarvan eerw. [[Barnabas Shaw]] die baanbreker was; die Glasgow-sendinggenootskap wat dr. John Ross en mnr. John Benning uitgestuur het en wat in 1824 die [[Oos-Kaap]]se sendingstasie [[Lovedale]] gestig het; die [[Paryse Evangeliese GenootskapEvangelieseGenootskap|Evangeliese Sendinggenootskap van Parys]] volg met die sendelinge Isaac Tisseux en [[Jean Pierre Pellissier]]. In 1829 stuur die Rynse Genootskap vier geordendes en vier jaar later maak die Berlynse Genootskap ook sy verskyning. Hierdie genootskappe is byna almal gebore uit geestelike herlewings in Europa.
 
Toe inwoners van die [[Kaapkolonie]] hoor van die ontwaking op sendinggebied in Holland en Engeland, het die begeerte ontstaan om hier ook 'n sendinggenootskap in die lewe te roep. So het die Zuid-Afrikaansche Zending Genootschap in 1799 in [[Kaapstad]] ontstaan. Die sendinggeesdrif was so aansteeklik dat vertakkinge elders gestig is. Hierdie "Genootskappe" of "Gestigte" was 'n groot stap voorwaarts op sendinggebied. Ook die sinode van 1857 was vir die sending van die allergrootste belang. 'n Klein kommissie, deur 'n vorige sinode aangestel, moes 'n sendingverslag uitbring.