Spaanse Inkwisisie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Sobaka (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 26:
3. Die magtige minderheid van ''oconversos'' te beëindig. In die Koninkryk van Aragón het hulle invloedryke families deur moeilike tye geplaas soos soos Santa Fe, Santángel, Caballería en Sánchez. Dit word egter weerspreek deur die feit dat Fernando self in sy administrasie finansies bly bestuur by talle ''konversos''.
4. Finansiering van die [[ekonomie]]. Aangesien een van die maatreëls inbeslagneeming van goedere inhou, kan hierdie moontlikheid nie buite rekening gelaat nie.
 
==Die aktiwiteite van die Inkwisisie==
 
===Die Inkwisisie en die uitdrywing van die Jode===
Die aantal Jode wat Spanje verlaat na die instelling van die Inkwisisie is nie bekend nie. Historici uit die tyd noem groot getalle: Juan de Mariana (1536 - 1624) meen dat sowat 800 000 Jode Spanje ontvlug en Isaac Abrabanel (1437 - 1508) noem die getal van 300 000. Skattings van moderne historici is laer: volgens Henry Kamen het ongeveer 40 000 van die total van 80 000 Spaanse Jode geëmigreer.
 
Na die val van Granada op [[31 Maart]] [[1492]] het Reyes Católicos met die Edik van Verbanning, die gedwonge bekering (of emigrasie) van alle Jode in Spanje afgekondig. Deur die verowering van die laaste Moorse vorstendom op Spaanse bodem was vir die magtige Spaanse geestelikes 'n bewys dat die Spanjaarde deur [[God]] uitverkore was om die geskiedenis te vernuwe. Jode wat hierdie messianistiese visie nie insien nie was verlore en moes verdwyn. Diesulkes het 'n half jaar tyd gekry om te emigreer, wel onder ongunstige voorwaardes en daar is op groot skaal misbruik gemaak van hul gedwonge situasie. Geëmigreerde Jode wat later teruggekom het, moes terugkom en het die reg gehad om hul besittings teen dieselfde te koop te koop as wat hulle destyds gedwing was om te verkoop. Deur hierdie laaste maatreël word die antisemitisme teen die sogenaamde ''conversos'' (Joodse bekeerlinge) aangewakker.
 
Die Jode wat in die Koninkryk Kastilië woon, emigreer hoofsaaklik na die koninkryk van [[Portugal]] en [[Marokko]]. Volgens Kamen emigreer die Jode uit die Koninkryk Aragón veral na Christelike buurlande, veral [[Italië]].
 
Baie Jode laat hulle doop. Waarskynlik het mense hierdie eerder gedoen om uitsetting te voorkom, as van 'n opregte bekering na die Christendom. Hierdie 'bekeerde' Jode is ''conversos'' (bekeerlinge) genoem. Hulle is deur die Inkwisisie voortdurend in die oë gehou. As hulle daarvan verdink word dat hulle na hul bekering nog steeds die Joodse godsdiens te praktiseer, word hulle nog deur die Inkwisisie vervolg.
 
Die vervolging van ''conversos'' was die intensiefste gedurende die periode van [[1478]] tot [[1530]]. Na 1530 word dit minder en daal die aantal hofsake teen ''conversos'' tot 3% van die totale aantal deur die Inkwisisie uitgevoerde sake. In [[1588]] het 'n oplewing plaasgevind in die vervolging van ''conversos'' toe in Quintanar de la Orden 'n groep kripto-jode (Jode wat onder druk as Christene gedoop is, maar in die geheim nog die reëls van die Jodendom naleef) ontdek het. In die laaste dekade van die [[16de eeu]] het baie gedwonge bekeringe van Jode plaasgevind.
 
In die begin van die [[17de eeu]] het sommige ''conversos'' wat na Portugal gevlug het, weer na Spanje teruggekeer, om aan die Portugese Inwisisie te ontkom wat in [[1532]] gestig is. Dit het tot 'n toename van die aantal sake teen 'kripto-jode' gelei.
 
In die [[18de eeu]] het die aantal sake van die Inkwisisie teen die ''conversos'' baie verminder. 'n Sekere Manuel Santiago Vivar was in [[1818]] in Córdoba die laaste persoon wat deur die Inkwisisie verhoor word as kripto-jood.