Spaanse Inkwisisie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) |
Sobaka (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 59:
==Organisasie==
Behalwe die religieuse rol wat die Spaanse Inkwisisie vervul was dit ook nog 'n instituut om die monargie te dien. Dit beteken nie dat hulle heeltemal afhanklik was van die monargie nie, want vir belangrike sake was toestemming van [[Rome]] nodig. Alhoewel die grootinkwisiteur benoem is deur die kroon, was daar goedkeuring nodig deur die Pous. Die Inkwsiteur-Generaal was die enigste gesaghebbende in alle koninkryke van Spaanse Ryk (insluitende die daarmee saamhangende [[Amerikaanse]] koninkryke), behalwe van [[1507]] tot [[1518]], toe daar twee grootinkwisiteurs was, een in Kastilië en een in Aragón.
==Die werkswyse van die Inkwisisie==
Die Inkwisisie was in die uitvoering van take gebind aan die kanonieke reg en die kerkreg van die Rooms-Katolieke Kerk. Die prosedures wat gevolg moet word, is in 'n aantal ''Instrucciones'' (instruksies), geskryf deur die Inkwisteur-Generaals Torquemada, Deza en Valdés.
===Aanklagte===
Wanneer die Inkwisisie in 'n stad aankom, was die eerste stap die uitreiking van 'n Edik van Genade; na 'n mis op Sondag, lees die Inkwisteur hierdie edik voor. Hierin word die verskillende ketterye uitgelê en is alle gelowiges opgeroep om na die tribunale van die Inkwisisie te kom om "hul gewete te ontlas". Hierdie oproep word die Edik van Genade genoem omdat almal wat binne 'n vasgestelde tyd (ongeveer 'n maand) vrywillig sy oortredings begelei, 'n kans het om hom met die Kerk te versoen sonder om gestraf te word. Hierby moes ook moontlike medepligtiges uitgewys word. Later word die Edik van Genade vervang deur die Edik van Geloof, waarna hierdie moontlikheid om straf vry te spring nie langer aangebied word nie.
Hierdie vrywillige skuldbekentenisse was anoniem, waardeur die aangeklaagde medepligtiges nie geweet het wie hulle by die Inkwisisie verkla het nie. Dit was een van die belangrikste punte van kritiek wat teenstanders van die Inkwisisie gehad het. In die praktyk het valse aanklagte gereeld voor gekom, waarin vyande en mededingers aangekla is by die Inkwisisie. Ook die aanklagte van familielede was nie ongewoon nie.
===Gevangenneming===
Nadat daar iemand aangegee was, is die saak ondersoek deur die ''calificadores'', wie se taak dit was om te besluit of daar inderdaad sprake was van kettery. As dit die geval was, word die beskuldigde in hegtenis geneem. In die praktyk was dit egter nie ongewoon dat die beskuldigde reeds voor hierdie ondersoek van die ''calificadores'' voorkomend in hegtenis geneem is. Hierdie tydperk van voorkomende in hegtenis neming kon dikwels lank duur, in sommige gevalle tot twee jaar.
Wanneer 'n beskuldigde in gevanggenis geplaas is, word ook sy besittings voorkomend gekonfiskeer deur die Inkwisisie. Dit is gedoen om onkoste tydens die hofsaak, insluitende die koste vir die onderhou van die gevangene, te betaal. As gevolg hiervan het familielede van die beskuldigde dikwels finansiële probleme gehad. In [[1561]] is reëls opgestel om dit te voorkom.
Tydens die gevangnisneming is die beskuldigde nie op hoogte gebring van die aanklagte wat teen hom ingedien is nie. Daar kon maande of selfs jare verbygaan waarin die beskuldigde nie geweet het waarom hy 'n gevangene was nie. Die gevangenes is geïsoleer en hulle was nie toegelaat om deel te neem aan die mis of om sakramente te ontvang nie.
== Bron ==
| |||