Spaanse Inkwisisie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 81:
 
Die mees gebruikte martelmetodes was die ''garrucha'', ''toca'' en ''potro''. By die ''garrucha'' (algemeen bekend as ''strappado'') was die verdagte opgehang aan sy arms. Aan die voete van die verdagte is gewigte vasgemaak, waarna die verdagte herhaaldelik opgetrek is en hulle hom dan weer 'n stuk laat val het. Die resultaat was dikwels nie slegs 'n skerp pyn nie, maar ook [[Beenbreuke en ontwrigtings | ontwrigting]] (wat uit die losskiet van die gewrigte kom).
 
By die ''toca'' (ook wel waterfoltering of ''waterboarding'' genoem) word 'n doek in die [[mond]] van die ondervraagde gedruk, waaroor [[water]] uitgegiet word. Hierdeur ontstaan by die verdagte die gevoel van verdrinking. Die meeste gebruik was die ''porto'' (beter bekend as pynbank of rekbank), waarop die liggaam van die verdagte onnatuurlik uitgerek is, met ernstige pyn en soms verminking tot gevolg.
 
Die bekentenisse wat gedoen is as gevolg van hierdie marteling word (saam met die duur en aard van die marteling self) deur 'n sekretaris vasgelê en is deur die Inkwisisie as geldig beskou.
 
Na afloop van die proses volg 'n oorlegpleging tussen die inkwisieteurs, 'n verteenwoordiger van die biskop en die ''consultores'' (kenners in [[teologie]] van die Kanonieke Reg). Hierdie oorlegpleging word die ''consulta de fe'' genoem. Daar is ook oor die saak gestem en 'n oordeel, wat uiteindelik eenstemmig moet wees, word gevel.
 
===Veroordeling===
Die proses kon op die volgende maniere afloop:
 
• Die verdagte word vrygespreek. Dit kom selde voor.
 
• Die regsproses word verdaag. Die verdagte word vrygelaat, maar hy bly onder verdenking staan en word aangesê dat die verhoor later nog verder gevoer kon word. In die praktyk beteken dit vryspraak, maar sonder die erkenning dat vervolging onregverdig was.
 
• Die verdagte word skuldig bevind en moet in die publiek sy skuld belei, gevolg deur 'n bepaaling van straf soos verbanning, 'n boete of diens op 'n galei.
 
• Die verdagte word "versoen" met die Rooms-Katolieke Kerk. Behalwe vir 'n openbare seremonie, was daar soms 'n harde straf toegepas, soos gevangenisstraf, die galeie of konfiskering van alle [[eiendom]].
 
• In die ongunstigste geval is die verdagte uitgelewer aan die burgerlike owerhede. In die praktyk beteken dit die doodstraf deur middel van die brandstapel. Hierdie straf is veral toegepas op ketters wat geen berou toon of herhaaldelik in kettery verval. Die vonnis voltrekking is in die publiek uitgevoer. As die veroordeelde berou het, word hy verwurg (deur middel van die garrote) en sy liggaam is vervolgens verbrand. Toon die veroordeelde geen berou, dan word hul lewend verbrand.
 
== Bron ==