Matabele-opstand: Verskil tussen weergawes

Met die koms van die jare [[1890]] het die kolonisasie van Rhodesië (huidige [[Zimbabwe]]) so bevredigend gevorder dat die uitbreek van 'n opstand die meeste koloniste verras het. Op 20 Maart [[1896]] is 141 blankes in [[Matabeleland]] vermoor en op 14 Junie nog 103 in [[Masjonaland]]. Onder die groot heldedade was dié van die Mazoe-patrollie. In [[Bulawayo]], Salisbury (huidige [[Harare]]) en elders het die inwoners laers getrek. Die onderdrukking van die rebelle was besonder moeilik selfs nadat troepe onder kolonel Plumer (later veldmaarskalk) van die Kaap gestuur is, en ander onder [[sir Frederick Carrington]]. Ná die terugtrekking van die Matabeles na die [[Matopos|Matopovesting]] sou die gevegte waarskynlik onbeperk aangehou het, was dit nie vir die waagstuk van [[Cecil John Rhodes]], wat, vergesel van dr. [[Hans Sauer]], Johann Colenbrander, Vere Stent en twee naturelle, Jan Grootboom en Makunga, die vyand se vesting onbewapend binnegestap en hulle uiteindelik oorreed het om die wapens neer te lê. Die gevegte is, na 'n jaar in Oktober [[1897]], beëindig, nadat nog 62 blankes gesterf en 139 gewond is.