Willem van Tyrus: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k fix homoglyphs: convert Cyrillic characters in dro[ё] to Latin |
k fix homoglyphs: convert Cyrillic characters in o[ё] to Latin |
||
Lyn 20:
* In sy Historia maak Willem melding van die aanvalle (: pogroms), wat teen die Jode plaas gevind het. Uit die stert van die eerste stoet onder leiding van Peter die Heremiet, wat in 1096, vanuit Frankryk deur Duitsland na Konstantinopel getrek het, het groepe onder die kruisvaarders die Joodse gemeenskappe aangeval. Tot en met hierdie tyd het die Jode in vrede in die Duitse, welvarende stede in die Rijngebied, soos Keulen gewoon. Feitlik het hierdie moorde die eerste aanvalle teen die Jode in Wes-Europa gewees. Willem is woedend, as hy beskryf hoe die kruisvaarders hulle self vergryp aan die Jode. Dit is iets besonders, omdat hy die enigste skrywer is wat oor hierdie gebeurtenisse melding maak èn selfs sy verontwaardiging uitspreek.(1)
''Die kruisvaarders was menigte en die voetvolk was ontelbaar groot. Hulle het geen leier nie en gee hulself aan allerhande onheil oor.Daar was onder hierdie stoet wel grawe, soos Thomas de Feria, Clarenbald, Willem de Timmerman en graaf Herman. Hulle het nie vir beheer oor die kruisvaarders gehad nie en niemand wou na hulle luister nie. Instede van verstandige gedrag begin die volk te doen wat ongeoorloof was. Toe het die volgende gebeur: hulle het uit vrees vir God die reis na Jerusalem moet begin het, hulle het moet dink vir die heilig opdrag, hulle het die Evangelie voor
== Historia: persoonlike omgang met koning Amalrik I ==
Lyn 27:
''Hierdie is almal mooi eienskappe, maar Amalrik het ook merkwaardige kante, wat sy goeie eienskappe met ‘n wolk oorskadu. Hy was swygsaam op 'n lelik manier en van beleefdheid het hy nooit gehoor nie. Die gawe van vriendelikheid, waarmee 'n baas sy kneg se hart kan win, Amalrik het nie vir daai ding geken nie (..) Deur die wellus van die vlees, soos mens dit noem, het hy, wat die Heer hom uit genade sou toestaan, ongeduldig aangedring om in ander mans se vrou se bed in te klim. Amalrik was ‘n oortuigde voorvegter vir die vryheid van die kerk gewees, maar intussen lê hy aan dieselfde kerk herhaaldelik en onegte belasting op en tydens sy regering het hy die geldelike vermoë van die kerk uitgebuit. Hy het lekker vir geld gewees meer as dit ‘n eerlike koning betaam.''(3)
''(..)Sy liggaamsbou was goed gewees wat betref verhoudings, hy was groter as mans wat nie so groot was nie en korter as mans wat besonder lank was. Hy het vir 'n aangename gesig gehad (..) Hy het glinsterende
* In ‘n onbewaakte oomblik, toe Almalrik siek met koors in die bed lê, wys hy vir Willem iets van sy inderlik. Willem het toe aanvanklik onthuts en teleurgesteld gewees, toe hy hoor wat Almarik te sê het. Daarna bedink hy homself en probeer hy om die koning te help. Willem eindig sy beskrywing van die koning se uiterlike met 'n pynlike detail:
Lyn 38:
* In sy 22ste boek maak Willem melding van die interessante voorval. Die saak was so: koning Amalrik het Willem byna gesmeek om sy seun, die kroonprins,Boudewijn IV, op te voed en te onderrig in toe se gangbare(middeleeuse) skoolvakke. Toe Boudewyn 9 jaar oud en onder die beheer van Willem het gewees, doen Willem 'n vreeslike ontdekking:
''Op ‘n keer speel die kinders uit die adel met mekaar en soos stout kinders sommer kan maak, hulle knyp en krap mekaar se hande en arms oop. Al die kinders het geskree uit pyn, maar Boudewyn het nie. Dit was asof hy geen pyn voel nie, alhoewel sy vriendtjies hom nie spaar nie.(..) Ek het eers gedink, hy doen hierdie ding uit moed en nie vanweë ‘n defek nie, wat veroorsaak dit hy dit nie voel nie. Ek het hom na my toe geroep en hom ondersoek om agter te kom wat gaan aan. Uiteindelik kom ek dit agter: sy regter arm en hand het van die middle af geen gevoel nie; hy voel nie die krap nie, selfs ook nie ‘n byt nie.(..) So het ons met verloop van tyd en deur later ondersoek agter gekom, dit het die begin gewees van ‘n ernstige ,ongeneeslike siekte, wat hom so het aangekondig. En hierdie kan ek nie met droë
Willem het ontdek dat,die kroonprins, Boudewijn IV ‘n [[Melaatsheid|lepra]] lyer is. Die kind is op ‘n vroeë leeftyd al besmet. In Willem se tys het lepra ‘n oorbekende en doodelike siekte gewees, ampers soos Vigs in ons tyd. Die siekte het ook die naam van skande en armoede. Dat niemand minder as die kroonprins besmet was,was ‘n groot ramp.Teenwoordig is daar medikasie teen lepra, maar toe was daar nie sprake van nie. Boudewijn IV het tog nog 11 jaar regeer. Willem vertel, dat die siekte steeds erger en erger geword het.Tenslotte word Boudewijn blind en verlam. Boudewijn IV sterf in 1185. Kort hierna is Willem ook oorlede.
| |||