Clovis I: Verskil tussen weergawes

|byskrif = Munt met portretClovis vanse Clovisgesig (nie eietyds nie).

|opvolger = '''[[Reims]]''':<br />[[Theuderik I]]<br />'''[[Parys]]''':<br />[[Childebert I]]<br />'''[[Orléans]]''':<br />[[Chlodomer]]<br />'''[[Soissons]]''':<br />[[Chlotarius I]]

|moeder = [[Basena van Thüringen]]

'''Clovis I''' (c. 466 – [[27 November]] [[511]]) was die eerste Koningkoning van die Franke wat al die [[Franke|Frankiese stamme]] onder een heerser verenig het. Hy het sy vader, [[Childeric I]], in [[481]] opgevolg<ref>Die datum word bepaal deur terug te tel van die Slag van of Tolbiac, wat Gregorius van Tours in die vyftiende jaar van Clovis se bewind plaas.</ref> as Koningkoning van die Saliese Franke, een van die Frankiese stamme wat opin daardie stadium in die benedeomgewing van die Benede-[[Ryn]]rivier omgewing gewoon het,. metDit het [[Doornik]] en [[Kameryk]] as middelpunt, langsgehad en was geleë aan die moderne grens tussen [[Frankryk]] en [[België]], in 'n gebied wat as Toxandria bekendgestaan het. Clovis het die naburige Frankiese stamme verower en hom tot met sy dood as alleenheerser gevestig.

HyOnder aanmoediging van sy vrou, die [[Boergondiërs|Boergondiër]] Clotilda, 'n Katoliek, het hy hom tot [[Rooms-Katolisisme]], bekeer teenoor [[Arianisme]], wat algemeen onder die [[Germane]] beoefen is, onder aanmoediging van sy vrou, die [[Boergondiërs|Boergondiër]] [[Clotilde|Clotilda]], 'n Katoliek. Hy is in die [[Notre-Dame de Reims|Katedraal van Reims]] gedoop, soos wat die geval virmet die meeste Franse konings sou wees. Die daad was van geweldigegroot belang vir die geskiedenis van Frankryk en Wes-Europa in die algemeen, aangesien Clovis sy heerskappy oor die grootste deel van die ou Romeinse provinsie [[Gallië]] (rofweg moderne Frankryk) uitgebrei het. ClovisHy word beskou as die stigter van beide Frankryk (wat sterk ooreenkom met sy staat teen sy afsterwe) en die Merovingiese[[Merowingiese dinastieRyk]], wat vir die volgende twee eeueeue oor die Franke geheers het.

Clovis se naam word in primêre bronne op ’n aantal verskillende maniere gespel: Die [[Frankies (taal)|Frankiese]] vorm ''Chlodovech'' is gelatiniseer as ''Chlodovechus'', vanwaarvan waar die [[Latyn]]se naam ''Clovis'' afgelei is. Dit het weer ontwikkel tot die [[Frans]]e naam ''Louis''.

Die naam beklee 'n prominente in die geskiedenis naná Clovis I. Drie ander MerovingieseMerowingiese Koningskonings is ''Clovis'' genoem. en negeNege Karolingiese heersers, en dertien13 ander Franse konings en een’n [[Heilige Romeinse KeiserRyk|Romeinse keiser]] is ''Louis'' genoem. Byna elke taal met 'n Europese taal het sy eie spelling vir die naam ontwikkel.: ''Louis'' in Frans, "Chlodwig" en ''Ludwig'' in [[Duits]], ''Lodewijk'' in [[Nederlands]] (met die [[Afrikaans]]e vorm ''Lodewyk'') en ''Lewis'' in [[Engels]] is net 'n paar voorbeelde van die meer as 100 moontlike variasies.

VakkundigesKenners verskil oor die betekenis van die naam Clovis. ''Chlodovech'' bestaan uit die [[Germaanse tale|Germaanse]] wortels Chlod- en -vech, wat gewoonlik geassosieerverbind word met gloei- en -soldaat. Sy naam kon dus moontlik beteken het "roemryke vegter" beteken het.

In [[486]] het Clovis [[Syagrius]], die laaste [[Romeinse Ryk|Romeinse]] amptenaar in noordelike Noord-[[Gallië]], wat oor die gebied om Soissons in die hedendaagse [[PicardiePicardië]] regeer het, met die ondersteuning van Ragnachar verslaan.<ref name=BeerAdvocate>{{cite web | title=Iron Age Braumeisters of the Teutonic Forests | work=BeerAdvocate | url=http://beeradvocate.com/news/stories_read/668 | accessdate=2006-06-02}}</ref> In die Slag van Soissons is Frankiese heerskappy uitgeberieuitgebrei om die gootstegrootste deel van die gebied nood van [[Lotaringe]] in te sluit. Daarna het Clovis 'n alliansieverbond met die [[Oos-Gote]] gesluit deur die huwelik van sy suster Audofleda aan diemet koning [[Theodoric die Grote]]. Die oorwinning is opgevolg met nog een in [[491]] oor 'n klein groep [[ThuringiaTuringers]]ne oos van sy gebiede. Later het hy met die samewerking van ander Frankiese onderkonings die [[Alamanni]] in die Slag van Tolbiac verslaan. Hy het te voretevore in [[493]] met die [[Boergondiërs|Boergondiese]] prinses [[Clotilde]] getrou en naná sy oorwinning by [[Tolbiac]] het hy nahom haar, tradisioneel geskat as inomstreeks [[496]], Drie-enigebekeer tot haar [[Katolisisme|Katolieke]] geloof verander. Dit was 'n belangrike verandering wegwegbeweging van die ander Germaanse konings soos die [[Wes-Gote]] en [[Vandale]] wat aanhangers van die alternatiewe [[Arianisme|Ariaanse]] gellofgeloof was.

== Katolieke Koningkoning ==

Die bekering van Clovis tot [[Katolisisme|Katolieke Christendom]], die geloof van die meerderheidmeeste van sy onderdane, het moontlik gehelp om die bande tussen sy Romeinse onderdane, gelei deur katoliekeKatolieke biskoppe, en hulle Germaanse veroweraars te versterk. Sy bekeringwegbeweging van Frankiese [[paganisme]] het hom egter moontlik van ander Frankiese onderkoning teonderkonings vervreem waten dit het sy militêre posisie oordieoor die volgende aantal jare verswak het.<ref>Daly, William M. Daly, "Clovis: How Barbaric, How Pagan?" ''Speculum'' '''69'''.3 (July 1994, pp. 619-664</ref>

Hoewel hy in die jaar [[500]] in 'n slag in [[Dijon]] teen die [[Boergondiërs]] geveg het, kon hy nie daarin kon slaag om hulle te onderwerp nie. Dit blyk dat hy het daarna die ondersteuning van die Arverniane bewerkstellig het. Saam met hulle het hy die [[Wes-Gote|Wes-Gotiese]] koninkryk van [[Toulouse]] in [[507]] in die Slag van Vouillé in [[507]] verower, wat die Wes-Gote tot [[Spanje]] beperk het en die grootste deel van [[Akwitanië]] tot Clovis se koninkryk toegevoeg het.<ref name=BeerAdvocate /> Hy het hierna [[Parys]] ashierna sy hoofstad gevestig,gemaak<ref name=BeerAdvocate /> daaren 'n abdy opgedra aan Sint Petrus en Sint Paulus aan die suidelike oewer van die [[Seine]] opgerig wat hy aan [[Petrus]] en [[Paulus]] gewy het. Al wat vandag van die abdy oorblyoor is, is ''Tour Clovis'', 'n Romaanse toring inop die groundsterrein van die gesogte ''Lycée Henri IV'', net oos van die Panthéon. Die abdy is later na Parys se beskermheilige Geneviève vernoemgenoem. Dit is in [[1802]] gesloop.

Volgens [[Gregorius van Tours]] het die [[Bisantynse keiserRyk|Bisantynse]] keiser [[Anastasius I van Bisantium|Anastasius I]] naná die slag van [[Vouillé]] die titel konsul aan hom toegeken. Aangesien Clovis se naam nie op die lys van konsuls verskyn nie, was dithy waarskynlik 'n ''Consul suffectus'', 'n konsuleen wat nie aan die begin van die jaar aangestel is nie. Gregorius het ook stelselmatige opnames gemaak van Clovis se veldtogte om ander Frankiese ''reguli'', of onderkonings, te elimineer naná sy oorwinning in Vouillé uit te skakel. Die onderkonings waarteenteen wie Clovis geveg het, sluit in Sigobert die Lamme en sy seun Chlodoric die Parasiet; Chararic, nog 'n koning van die [[Saliese Franke]]; en Ragnachar van [[Cambrai]], sy broer [[Ricchar]], en hulle broer Rignomer van [[Le Mans]].

Kort voor sy dood het Clovis 'n sinode van Galliese biskoppe in [[Orléans]] byeengeroep om die kerk te hervorm en 'n sterk band tussen die Kroonkroon en die Katolieke biskopskapbiskopdom te vestig. Dit was die eerste raad van Orléans.

Clovis I het in [[511]] gesterf en is in die SaintSint Denis Basilika,-basilika in Parys, Frankryk begrawe, terwyl sy vader saam met ander MerovingieseMerowingiese konings in [[Tournai]] begrawe is. Met sy afsterwe is sy koninkryk verdeel tussen sy vier seuns:, Theuderic, Chlodomer, Childebert, en Clotaire. Die verdeling het nuwe politieke eenhede geskep in die vorm van die Koninkryke vankoninkryke [[Reims]], [[Orléans]], [[Parys]] en [[Soissons]]. Dit het ook 'n tydperk van onenigheid ingelei wat, behalwebuiten vir kort tussenposes, sou voortduur tot aan die einde van Clovis se MerovingieseMerowingiese dinastie in [[751]].

== NalatingskapNalatenskap ==

Clovis se nalatingskapnalatenskap word algemeen gesienbeskou as gegrond op drie groot dade: sy vereniging van die Frankiese nasie, sy verowering van GalliëenGallië en sy bekering tot Rooms-Katolisisme. Deur die eerste daad het hy sy volk se invloed in breër aangeleenthede verseker;, iets wat nie een van die ander onderkonings kon reg kryregkry nie. Met die tweede daad het hy die grondslag gelê vir 'n latere nasie-staat:nasiestaat, [[Frankryk]]. Ten slotte het hy metMet die derde daad homselfhet hy hom 'n bondgenoot van die pousskappousdom gemaak en daarmee die beskerming van die kerk vir hom en sy mense bewerkstellig.

Die verdeling van sy koninkryk naná sy dood langsmet nuwe grense metwat geen geografiese betekenis, gehad het nie maar hoofsaaklik daarop gerig was om gelyke inkomste ondervir sy seuns te verseker, het tot baie interne verdeeldheid in Gallië gelei en uiteindelik bygedra tot die val van sy dinastie.<ref>[http://web.archive.org/web/20031129200002/http://www.uq.edu.au/access_history/two-one/merovingians.pdf The Rise of the Carolingians or the Decline of the Merovingians?] (pdf)</ref> Clovis het wel aan sy erfgename die ondersteuning van sy mense en die kerk nagelaat en toe die magnate van die koningshuis wou ontslae raak, moes hulle eers die pous se goedkeuring kry.