Djabir ibn Hajjan: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Lyn 31:
'''Abu Musa Jabir Ibn Hayyan''' ([[Latyn]]: '''Geber''') (721? Tus ([[Iran]]) – 815) Al-Kufa (nou: [[Irak]])) word as die grootste alchemis van die [[Islam]]itiese wêreld beskou. Sy werk word selfs deur sommige as die begin van die [[chemie]] beskou, daar is egter ook geleerdes wie selfs oortuig is dat hy nooit bestaan het nie en dat agter sy naam ‘n groep anonieme alchemiste skuil. Daar is meer as duisend geskrifte wat aan Jabir toegeskryf word, maar die meeste verraai dat hulle baie later geskryf is met terme wat uit 9de eeuse [[Grieks]] vertaal is of terme waarvan geleerdes vermoed dat hulle van die Isma’ili-sekte afkomstig is.
 
Jabir se pa kom van Khorasan is in die ooste van Iran en was n Sji’a-aanhanger en ‘n'n apotekerapteker. Hy ondersteun die magtige [[Abbasidiese Kalifaat|Abbasidiese dinastie]]. Jabir raak omtrent 750 bekend met die wisier van die Abbasidiese nadat hulle die mag gegryp en die kalifaat van die [[Omajjadiese Kalifaat|Omajjade]] oorgeneem het. Jabir kom hierdeur aan die hof van Haroen-al-rasjied.
 
Die meeste boeke van Jabir betref die alchemie, maar daar is tekste oor vele ander goetersonderwerpe soos medisyne [[wiskunde]], [[magie]], [[musiek]] en [[filosofie]]. Die belangrikste boeke is die ''Kitab-al-sabin'' ("die sewentig boeke") en die ''Kitab al-mizan'' ("die boek van die skale").<ref>Dictionary of World Biography: The Middle Ages, Deel 2, {{outeur|Christina J. Moose}}, Routledge, 1998, ISBN 1-57958-041-6, ISBN 978-1-57958-041-4</ref>
 
Hoewel hy ‘n'n mistikus en Soefi was, beklemtoon hy die belang van sistematiese eksperimentele werk. Hy het talle metodes, glaswerk en chemiese stowwe ontdek en ontwikkel wat vandag nog as onderdeel van die chemie beskou word, soos:
* [[Distillasie]]
* Die alembiek wat distillasie prakties maak