Johannesburg: Verskil tussen weergawes

 

== Visies oor Johannesburg ==

[[Lêer:Joburg top.jpg|duimnael|links|Die geskiedenis van Johannesburg verskil merkbaar van die tradisioneel-historiese model van Europese stadsontwikkeling – dit het oorspronklik nóg by die kruispunt van belangrike handelsroetes nóg by 'n groot rivier of aan 'n seekus ontstaan nie]]

[[Lêer:Night in Joburg.jpg|duimnael|Wetenskaplike studies oor Johannesburg verskil van mekaar – moet slegs die beleid van rasseskeiding en groepsgebiede daarop geprojekteer word, of was die Goudstad van begin af Suid-Afrika se enjinkamer van nuwe tegnologieë en leefstyle, die brug tot die Noorde?]]

[[Lêer:Hillbrow.JPG|duimnael|links|'n Straattoneel in [[Hillbrow]]]]

Die meeste wetenskaplike studies oor die Goudstad het Johannesburg beperk hulle tot die ruimtelike verwesenliking van ongelyke ekonomiese verhoudinge en stadsbeplanning binne die raamwerk van die beleid van afsonderlike ontwikkeling. So is die skrywers van die meeste monografieë oor post-apartheid-Johannesburg behep met die groei, val en heropbou van 'n etnies gesegregeerde stad.<ref name="elusive">{{en}} Nuttal, Sarah en Mbembe, Achille (reds.): ''Johannesburg – The Elusive Metropolis''. Durham and London: Duke University Press 2008, bl. 10; 14–15; 19</ref> Hulle dokumenteer en periodiseer die geskiedenis en ontwikkeling van munisipale administrasie, verstedelikingspatrone en stedelike groei vanaf die koloniale tydperk tot hede, verduidelik die oorspronge en konsolidasie van etnies verdeelde woonbuurte of "groepsgebiede" en beskryf hoe die owerheid rasgebaseerde bevoorregting onder voorwendsel van openbare gesondheid asook wetgewing aangaande stadsbeplanning en behuising vir een groep beding en ander daarvan uitgesluit het.

Sommige ondersoeke neem die stad se ontstaansperiode, die laaste kwart van die 19de eeu en die tydperk van ongebreidelde laissez-faire-kapitalisme, as vertrekpunt en skets 'n oënskynlik eenvormige beeld van 'n stad waar mynbou die akkumulasie van ongekende hoeveelhede kapitaal vir 'n klein groepie entrepreneurs moontlik maak, terwyl 'n kosmopolitaanse werkersklas met sy klassestyd in opstand teen dié bourgeoisie kom – 'n gunstelingonderwerp in sekere strominge van moderne Suid-Afrikaanse geskiedskrywing wat vasgevang is in denkbeelde van ekonomiese ongelykhede en uitbuiting. Studies oor Johannesburg se voorstede laat die kollig op nuwe swart middelklas-elites val wie se aspirasies en waardes van persoonlike prestasie, status, gesinslewe, ruimte, veiligheid en sport bes moontlik binne die infrastruktuur van 'n omheinde voorstad vervul en uitgeleef kan word, al handhaaf hulle nog bande met die tradisionele lewe in swart woonbuurte.<ref name="elusive" />

'n Ander, meer omvattende visie oor Johannesburg is dié van 'n enjinkamer – nie net van die nasionale ekonomie nie, maar van mense met uiteenlopende etniese, kulturele, godsdienstige, opvoedkundige en geografiese agtergronde wat versigtig met mekaar in aanraking kom; van nuwe leefstyle en tegnologieë. As 'n Europese stad in Afrika of [[Amerika]] in Afrika, soos dit al genoem is, kan Johannesburg nie gereduseer word tot een van die hooftonele van rasseskeiding nie. Die geskiedkundige gebeurtenisse en prosesse moet ook teen die agtergrond van 'n globale vloei van mense, idees en goedere ondersoek word.

Sommige navorsers wys daarop dat Johannesburg van begin af sy eie metropolitaanse leefstyl geskep het. 'n Splinternuwe verbruikerswêreld en nuwe boutegnieke het skielik op 'n voorheen verlate plato gestalte gekry. Johannesburgers het al vroeg begin eksperimenteer met die nuutste tegnologiese ontwikkelinge van die [[Noordelike Halfrond]] – voorafvervaardigde boustukke en ander elemente is vir winkelfasades gebruik, winkelarkades is van prismatiese glasdakke voorsien, straatbeligting is deur middel van gaslampe voorsien, daarna is elektriese beligting ingevoer, net soos telefoondrade geïnstalleer is om finansiële instellings met mekaar te verbind, perdetrems wat hul bestemmings in die voorstede op borde aangedui het, en vanaf 1892 treine wat die binneland in die internasionale netwerk van hawens en seeroetes ingeskakel het.