Altviool: Verskil tussen weergawes

Die altviool is ietwat groter as die viool en 'n mens kry gewoonlik drie groottes: 15", 16" en 17". Die mees algemene grootte is die 16" altviool. Waar 'n standaard vioolstandaardviool 35 cm lank is, wissel die grootte van die altviool na gelang van die speler se voorkeur en handgrootte. Professionele spelers verkies soms die groter altviole om 'n dieper en meer resonante klank voort te bring. Die altviool het, soos meeste ander strykinstrumente, vier snare en soos die tjello is dit in die volgende volgorde van laagste tot hoogste gestem: c-g-d'-a'.

Die altviool speel 'n belangrike rol in die standaard simfonieorkes, asook in die stryktrio, [[strykkwartet]] en ander kamermusiek kombinasieskamermusiekkombinasies. In die orkes kan die altviool enkele rolle vervul. Dit kan solopassasies speel, die tjello's se basstem ondersteun, as harmoniese aanvulling of as teenstem dien. In elke geval moet die altviolis presies weet hoe om die toon van die instrument aan te pas.

Verskillende komponiste het altviool gespeel, waaronder [[Johann Sebastian Bach|Bach]], [[Beethoven]], [[Mozart]], [[Joseph Haydn]], Mendelssohn, Paganini, Dvořák, [[Benjamin Britten|Britten]] en Hindemith. Weinig musiek is aanvanklik vir die altviool geskryf, aangesien dit slegs as 'n aanvullende instrument beskou is. Later het dit egter verander en het veel meer komponiste daarvoor begin skryf. In die Barok is noemenswaardige werke dié van [[Telemann]] (''Altvioolkonsert in G majeur'') en [[J.S. Bach]] (''Brandenburgkonsert no. 6'').