Neo-liberalisme (Internasionale verhoudinge): Verskil tussen weergawes

Mearsheimer kritiseer Martin se argument dat die Europese Gemeenskap (EG) die vooruitsigte van samewerking verhoog, veral in die geval van [[Brittanje]] se sanksie teen [[Argentinië]] tydens die [[Falkland-oorlog]], waar dit die samewerking van ander Europese lande kon verseker deur die kwessies te verbind met relevante EG vraagstukke. Mearsheimer beweer dat die [[Verenigde State]] nie 'n lid van die EG was nie en tog het die VSA en Brittanje daarin geslaag om saam te werk oor sanksies, wat 'n ad hoc-alliansie tot gevolg gehad het wat verander het. "... Vraagstukkoppeling was 'n alledaagse praktyk in die wêreldpolitiek voor instellings op die toneel gekom het. Brittanje en ander Europese lande kon ook ander diplomatieke taktieke gebruik om die probleem op te los. Brittanje en Amerika het daarin geslaag om saam te werk oor sanksies selfs al was die Verenigde State nie lid van die EG nie."<ref>{{cite journal|last=Mearsheimer|first=John|title=A Realist Reply|journal=International Security|date=Summer 1995|volume=20|issue=1|page=87|url=http://mearsheimer.uchicago.edu/pdfs/A0022.pdf|accessdate=25 April 2013|doi=10.2307/2539218}}</ref>

 

* Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia