Niestoigiometriese verbinding: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Jcwf (besprekings | bydraes)
No edit summary
Jcwf (besprekings | bydraes)
Lyn 2:
 
== Geskiedenis ==
Die bestaan van nie-stoigiometriese verbindings is al vroeg in die 19de eeu deur [[Berthollet]] voorgestel. Hy het daarmee die stoigiometrie-teorie van [[Dalton]] ontken en hierdeur het onenigheid in die wetenskap ontstaan. In Berthollet se tyd was daar min tegnieke waarmee hy hierdie stowwevastestowwe kon ondersoek en sy ideeë is grotendeels verwerp. In die 20ste eeu het dit verander omdat tegnieke soos [[X-straalkristallografie|X-straaldiffraksie]] dit moontlik gemaak het die kristalstruktuur van vastestowwe te bestudeer. Dit was veral die werk van 'n Russiese navorser [[Nikolai Semenovich Kurnakov|N.S. Kurnakov]] wat die ideeë van Berthollet nuwe geloofwaardigheid gegee het. Hy het in die jare 1910–1924 [[fasediagram]]me van metale bestudeer en gevind dat daar verbindings bestaan wat se gebiede van homogeïteit taamlik breed kan wees. Hy het hierdie stowwe in twee groepe verdeel: die daltoniede, wat se eienskappe by 'n bepaalde samestelling 'n singuliere punt soos 'n maksimum of minimum vertoon en bertholides wat se eienskappe monotoon van die samestelling afhang. Later het Kurnakov en sy medewerkers ook die termodinamiese teorie van hierdie stowwe uitgewerk. Omdat sy werk in Russies verksyn het, het dit in die Weste effens onbekend gebly.<ref name="Khitarov">The Rare Earth Trifluorides, Part 2 Arxius de les Seccions de Ciències{{Outeur|Dmitrii N. Khitarov, Boris Pavlovich Sobolev, Irina V. Alexeeva}}, Institut d'Estudis Catalans, 2000, ISBN 847283610X, ISBN 9788472836105</ref> Bernard Jaffe skryf in 1930 nog daaroor: ''The composition of every true compound never varies. This Law of Definite Composition remains a fundamental principle of the science of chemistry.''<ref>Crucibles: The Story of Chemistry from Ancient Alchemy to Nuclear Fission, {{Outeur|Bernard Jaffe}} Courier Corporation, 2012, ISBN 0486141845, ISBN 9780486141848</ref> Maar in 1960 het die [[IUSTC|IUPAC]] amtelik die term bertholliede aanvaar en 'n spesiale teken (~) vir hulle voorgestel. Sirota het in 1970 'n belangrike monograaf daaroor geskryf. In die tussentyd het wetenskaplikes soos Schottky, Wagner, Frankel ensomeer die defekstrukture van kristalle ondersoek en het die basis vir die bestaan van nie-stoigiometriese stowwe baie duideliker geword.<ref name="Khitarov"/>
 
== Notasie ==