Mosambiek: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Etiket: 2017-bronwysiging
Voyageur (besprekings | bydraes)
Etiket: 2017-bronwysiging
Lyn 90:
Tot en met 1942 het die Portugese owerheid sekere regte, bevoegdhede en verantwoordelikhede oorgedra aan privaat ondernemings. Teen die vroeë [[20ste eeu]] was die administrasie van groot dele van Mosambiek reeds in die hande van groot privaatmaatskappye, soos byvoorbeeld die Mosambiekse Kompanjie, die Zambezi-Kompanjie en die Nyassa-Kompanjie. Hulle is oorwegend deur Britte beheer en gefinansieer, wat ook die spoorweglyne na die buurlande gebou en die myne en plantasies van die nabygeleë Britse kolonies en Suid-Afrika van swaks betaalde Swart werkers – en dikwels ook Swart dwangarbeiders – voorsien het.
 
Gedurende die eerste dekade van formele kolonialisme het die suidelike landsdele opmerklike ekonomiese groei getoon wat hoofsaaklik aan Lourenço Marques se ligging naby die goudvelde van die Witwatersrand in Suid-Afrika te danke was. Met die voltooiing van 'n spoorlyn wat die hawestad met die Witwatersrand verbind het, is sowat 'n derde van diedié Suid-Afrikaansestreek se goud- en mineraaluitvoere deur Lourenço Marques se seehawe verskeep.<ref>Philip Briggs (hersien deur Sean Connolly): ''Mozambique - the Bradt Travel Guide''. 6de uitgawe. Chalfont St Peter: Bradt Travel Guides 2014, bl. 13</ref>
 
Aangesien die ekonomiese beleid daarop gemik was om Portugese immigrante en die moederland te bevoordeel, is min aandag geskenk aan die nasionale integrasie van Mosambiek, sy infrastruktuur en die opleiding van sy bevolking. Derhalwe het die getal Portugese in die land aanvanklik betreklik klein gebly.