Chloor-37: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
Jcwf (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 19:
'''Chloor-37''' (chemiese notasie '''{{sub sup|37|17}}Cl''') is 'n stabiele isotoop van [[chloor]].
== Neutrino-deteksie ==
Hoewel die son vir ons met baie neutrinos bombardeer, is dit moeilik om hulle waar te neem en om instrumente te bou wat dit vermag. Davis het die chloor-37-isotoop hiervoor gebruik. Die kernreaksie is:
:<math chem> \ce { ^{37}_{17}Cl} \ + \ ^{0}_{0}\nu_e \to \ ^{37}_{18}Ar \ + \ ^{0}_{-1}e </math>
Die argon-isotoop wat gevorm word het 'n [[halfleeftyd]] van 35 dae. Davis se instrument het bestaan uit 'n met 100 000 gallon {{chem|C|2|Cl|4}} gevulde vat wat een myl ondergronds in die Homestake goudmyn geplaas is. Die gevormde radioaktiewe argon is met helium uit die vloeistof gespoel en versamel. Die radioisotoop se verval verloop deur elektronvangs:
:<math chem> \ce { ^{37}_{18}Ar} \ + \ ^{0}_{-1}e \to \ ^{37}_{17}Cl \ + \ ^{0}_{0}\nu_e </math>
Die trugevormde chlooratoom is aanvanklik in 'n opgewekte toestand en verval met vrystelling van fotone wat gemeet kan word.
Davis se eksperiment het net 'n derde van die verwagte neutrinos gewys. Later is dit verklaar deur die vermoë van neutrinos om van 'aroma' te verander. Net een van die drie aromas wys die bostaande reaktiwiteit.<ref>The Physical Universe: An Introduction to Astronomy
{{Outeur|Frank Shu}} University Science Books, 1982, ISBN 0-935702-05-9, ISBN 978-0-935702-05-7</ref>
== Verwysings ==
{{Verwysings}}
{{Chemiesaadjie}}
[[Kategorie:Isotope van chloor]]
| |||