Oksitaans: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Etiket: 2017-bronwysiging |
Etiket: 2017-bronwysiging |
||
Lyn 76:
Vanaf die eerste helfte van die 20ste eeu is in Frankryk met die normering van Oksitaans begin om 'n oorkoepelende standaardtaal (''L'occitan estandard'') en spelwyse vir alle Oksitaanse dialekgebiede te skep. Die drywende krag agter hierdie proses was die Instituut vir Oksitaanse Studies (''Institut d'Estudis Occitans'') in Toulouse (''Tolosa''). Standaardoksitaans berus op twee taalkundige pilare waarby die klem op etimologiese wortels val:
* die Middeleeuse ''koiné'' of algemene volkstaal soos dit uit die bloeitydperk van die ''trobadors'' oorgelewer is, en
* die Sentraal-Oksitaanse dialek (Languedokies) soos dit tans in Languedoc gebesig word (as die mees behoudende van alle Oksitaanse dialekte).<ref>[http://www.romanistik.uni-freiburg.de/pusch/Download/publikationen/2006_Okzitanisch.pdf ''Universiteit van Freiburg, Duitsland, Departement Romanistiek - Claus D. Pusch (2006): Das aranesische Okzitanisch'']</ref>
Standaardoksitaans word intussen as norm in die hele taalgebied aanvaar, met uitsondering van Provence waar steeds voorkeur gegee word aan fonetiese spelwyses, soos gevestig deur die gewilde digter Frédéric Mistral en sy ''Félibrige''-beweging.
| |||