Elizabeth Conradie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Nagraadse studie en werk: Skakel |
→Nagraadse studie en werk: Skakel |
||
Lyn 13:
Reeds in hierdie tyd beywer sy haar vir die erkenning van Hollands as afsonderlike vak op skool, maar is nie suksesvol in hierdie strewe nie. Sy streef egter nouer samewerking met die stamland Nederland na en doen verdere intensiewe navorsing oor die Nederlandse agtergrond en geskiedenis in argiewe en navorsingsbiblioteke, in Suid-Afrika sowel as in Nederland en Engeland. Sy verlaat Suid-Afrika in April [[1938]] met langverlof en vertrek na Nederland met die doel om ook Amerika te besoek en aldaar ondersoek in te stel in hoever die Amerikaanse letterkunde in skole en universiteite deur die Engelse letterkunde aangevul word. Hieruit wou sy vasstel wat die behoorlike verhouding tussen die Afrikaanse en die Hollandse in ons onderwysstelsel behoort te wees. In Nederland aangekom, word sy versoek om die Afrikaanse leerstoel aan die Gemeentelike Universiteit van Amsterdam te aanvaar wat weens die siekteverlof van professor [[G. Besselaar|Gerrit Besselaar]] vakant gestaan het. Met kenmerkende onbaatsugtigheid laat vaar sy haar betrekking in Bloemfontein, omdat dit by haar vasstaan dat hierdie leerstoel wat ’n skakel tussen Suid-Afrika en Nederland is, gehandhaaf moet bly, al sou dit ten koste van haar eie versekerde toekoms wees.
Vanaf September 1938 beklee sy dan hierdie leerstoel. Sy behartig die aankondiging van Afrikaanse publikasies in ''Nieuwsblad voor den Boekhandel en Brinkmans Catalogus'' en in samewerking met prof. dr. Geyl en mnr. [[Jan Bouws]] beweeg sy die Nederlandse radio om Afrikaanse liedere, getoonset deur Nederlandse en Afrikaanse komponiste, uit te saai. Deur haar inisiatief kom die Kommissie vir verspreiding van die Afrikaanse Boek tot stand. Sy skryf ook talle artikels oor letterkundige en kulturele aangeleenthede en hou voorlesings nie alleen in Nederland nie, maar ook in Vlaandere. Sy is ook die dryfkrag agter die stigting van die Suid-Afrikaanse Instituut, ’n afdeling van die Universiteitsbiblioteek waar Afrikaanse boeke gehuisves word. Hierdie Instituut bestaan steeds en is op 30 Mei 1939 formeel geopen, waardeur die Afrikaanse kultuur en letterkunde bevorder word. In Vlaandere is sy behulpsaam met die oprigting van ’n dokumentasiesentrum oor Suid-Afrika en van ’n komitee wat Afrikaanse boeke versprei. Sy neem ook aktief deel aan die werksaamhede van verskeie vereniginge, as hoofbestuurslid van die Nederlandsch Zuid-Afrikaansche Vereeniging en die Algemeen Nederlandsch Verbond, terwyl sy ook lid is van die Historisch Genootschap te Utrecht en die Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden. Verder is sy adviserende bestuurslid van die Suid-Afrikaanse Studentevereniging in Amsterdam en lid van die Dietschen Bond.
In 1939 hou sy voorlesings oor Suid-Afrika in [[Vlaandere]] waar sy ’n hele groep Vlaminge met belangstelling vir haar lewenstaak besiel. Hierdeur word die blad ''Dietsland-Suid-Afrika'' omvorm en verkry sy die samewerking van verskeie bekende skrywers vir hierdie blad. Intussen bly sy steeds in noue voeling met Suid-Afrika en word op [[23 Augustus]] [[1939]] benoem tot prinsipale van die Hugenote-Universiteitskollege in Wellington, ’n pos wat sy vanaf [[1 Maart]] [[1940]] sou beklee. In September 1939 breek die [[Tweede Wêreldoorlog]] egter uit. Sy help diegene wat by haar kom aanklop om hulp met raad en daad en tref ook vir haarself reëlings vir ’n terugkeer na Suid-Afrika. Sy doen egter ’n ernstige verkoue op waaraan sy nie genoeg aandag skenk nie en dit verander gou in longontsteking. Op 27 Oktober 1939 is sy in Amsterdam aan longontsteking oorlede en sy word in die Nieuwe Oosterbegraafplaats in Amsterdam ter ruste gelê.
| |||