Zygmunt Bauman: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) |
Sobaka (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 12:
==Belangstellings==
Bauman is aanvanklik hoofsaaklik geïnteresseerd in die stratifikasie van die samelewing. Hoe ontstaan hoër en laer klasse? En wat hou dit in stand? Die werkersbeweging interesseer hom ook - in watter mate bevry die beweging die werkers of hou hierdie beweging die verdeling in die samelewing in stand? Van stratifikasie en emansipasie van laer klasse verskuif sy belangstelling meer na [[globalisering]] en moderniteit. Toe hy nog as akademikus in Pole was, het Bauman die geskiedenis van die sosialistiese party van [[Engeland]] bestudeer. Hy het ook bygedra tot die formulering van 'n sogenaamde humanistiese en revisionistiese Marxisme. Hy het dit hoofsaaklik onder die invloed van die Italiaanse filosoof Antonio Gramsci gedoen. Veral sy werk, ''Prison Notebooks'', het in sy vroeë jare 'n groot invloed op Bauman se denke gehad. Bauman skenk ook baie aandag aan etiese kwessies in sy werk. Hier kan die invloed van die filosoof [[Emmanuel Levinas]] duidelik gesien word. Bauman bestee ook baie aandag aan die rol van utopieë en die rol van intellektuele in [[samelewing]]s en [[politiek]].
==Volkslagting==
Rondom sy aftrede en daarna is Bauman se mees produktiewe tyd. Hy voel vry om te publiseer wat hy wil. In 1989 is 'n boek gepubliseer wat hom onder die aandag van wetenskaplike kringe gebring het: Die moderne era en die Holocaust (Moderniteit en die Holocaust). In hierdie boek wonder Bauman hoe mense so min mense leer van die [[Sjoa]] (Holocaust). Sy gevolgtrekking is: "Omdat ons die Holocaust buite die normale gang van die geskiedenis geplaas het." Die Holocaust word gesien as 'n abnormaliteit, iets wat nie by die mens pas nie. Die Holocaust word dus as 'n uniek beskou en op 'n syapoor geplaas word. As ons daarna kyk, is dit soos 'n afwyking, en nie iets 'natuurlik' waaruit jy kan leer nie. "Want so iets gebeur een keer maar nooit weer nie." Op hierdie manier troos die Westerse mens sy gewete: 'Dit was 'n eenmalige gekheid wat nooit weer sal plaasvind nie'. Hierdie posisie bied ook voordele vir die Jode. Hulle is die slagoffers van die mees verskriklike ding wat ooit met 'n volk kan gebeur. Bauman betwis dit en wys op die volksmoorde elders in die wêreld. Wat die Holocaust van ander volksmoorde onderskei, is die burokrasie wat die Holocaust vergesel het. Maar dit beteken nie dat die Holocaust uniek was nie. Die drang om afwykende mense onskadelik te maak, is inherent in die mens self. Dit is presies waarom ons meer van die Holocaust moes leer.
"Die moderne era was 'n reis na perfeksie. Om dieselfde redes was die moderne era ook 'n era van vernietiging."
— Zygmunt Bauman
== Bron ==
|