Walter Benjamin: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) |
Sobaka (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 41:
In 1930 het Benjamin gestop met ''Das Passagen-Werk''. Hy het voortgegaan om 'n bestaan te maak deur artikels vir koerante en tydskrifte te skryf. In 'n brief van 20 Januarie 1930 aan Scholem verklaar hy dat hy streef om as die belangrikste Duitse literêre kritikus beskou te word. Van April tot Julie 1932 het hy in [[Ibiza]] gebly, waar hy by Berliner Kindheit um neunzehnhundert gewerk het. Hy het met selfmoordplanne teruggekeer.
==Periode na 1933==
In Maart 1933 het hy homself permanent in Parys gevestig. Hy was op vlug van die [[Nazi]]'s. In hierdie jaar het hy begin werk vir die Institut für Sozialforschung, waar Adorno ook gewerk het. Hierdie instituut het hom van finansiële hulp voorsien, omdat hy skaars in Duitsland kon publiseer.
Van April tot September 1933 moes hy weer na Ibiza toe gaan. Omdat twee Duitse koerante, die ''Vossische Zeitung'' en ''Frankfurter'' nog steeds resensies en kort prosa-tekste van hom gepubliseer het, en deur die verkoop van sy versameling handtekeninge, kon hy die lae koste van lewe in Ibiza bekostig. Hy het min en ongesond geëet, soms net 'n stuk [[sjokolade]], en het uiteindelik hom benaadeel. Aan die einde van September het hy teruggekeer na Parys siek weens [[malaria]].
Na sy herstel was hy op soek na nuwe finansiële bronne, maar met min sukses. Net sy werk vir die Frankfurter Institut für Sozialforschung het vir hom 'n bietjie perspektief gegee. Die instituut, wat vanuit 'n sosiaal-kritiese grondslag navorsing gedoen het, het in 1932 van [[Frankfurt]] na [[Genève]] verskuif, met die oog op 'n verwagte fascistiese oorname van mag en 'n jaar later na [[New York]] geskuif. Adorno was Benjamin se kontakpersoon by die instituut, wat sedert 1932 sy eie tydskrif gepubliseer het: ''Zeitschrift für Sozialforschung''. Die kontak tussen Benjamin en die instituut was gepaard met baie irritasies omdat die direkteur, Max Horkheimer, nie eksplisiete politieke uitsprake in die tydskrif wou hê nie. Hy het gehoop om die posisie van die instituut in die VSA te beskerm. Baie van Benjamin se artikels is geskrap of veranderings is aangebring. Hierdie praktyk is dikwels filosofies en metodologies gelegitimeer. Benjamin het min keuse gehad en moes die meeste kritiek aanvaar.
== Bron ==
| |||