Alewyn Petrus Grové: Verskil tussen weergawes

Hy skryf verskeie letterkundige boeke. In <ref>Smit, W.A.P. “Standpunte”, No. 19, Februarie 1951</ref>“''Die duister digter''” word opstelle van hom oor die digters sedert Dertig gebundel, met die titel van die boek afkomstig uit die werk van Menno ter Braak. Hierdie nuwe geslag digters is destyds deur ’n ouer geslag van “duisterheid” beskuldig weens hulle individualiteit en afwyking van die tradisionele fokus op nasionalisme, ’n aanspraak wat Grové in sy inleidingsopstel verwerp. “''Oordeel en vooroordeel''” bevat belangrike opstelle oor die Afrikaanse prosa. Die “''Letterkundige sakwoordeboek vir Afrikaans''” is ’n sakgrootte naslaanwerk waarin belangrike begrippe verklaar en feite verskaf word oor belangrike figure in die letterkunde.<ref>Antonissen, Rob “Kriterium”, Oktober 1963</ref> “''Woord en wonder''” <ref>Antonissen, Rob “Verkenning en kritiek” H.A.U.M. Pretoria Eerste uitgawe Eerste druk 1979</ref>is ’n inleidende studie oor die tegniek van die poësie, wat wyd voorgeskryf word aan universiteite en dan ook verskeie herdrukke beleef.<ref>Van der Walt, P.D. “Mené Tekél” Nasionale Boekhandel Kaapstad Eerste uitgawe 1969</ref> Saam met Elize Botha skryf hy<ref>Scholtz, H. van der Merwe “Klasgids” Jaargang 2 no. 2, November 1966</ref> “''Handleiding by die studie van die letterkunde''”,<ref>Van der Walt, P.D. “Mené Tekél” Nasionale Boekhandel Kaapstad Eerste uitgawe 1969</ref> waar hy die gedeeltes oor die poësie en drama hanteer en Botha die afdeling oor die prosa bydra.<ref>Brink, André P. “Rapport” 3 November 1974</ref> “''Die dokument agter die gedig''” <ref>Van der Walt, P.D. “Die Transvaler” 9 September 1974</ref>is ’n blokboek waarin hy die oorspronklike dokumente of artikels wat as bron vir gedigte van Opperman en Van Wyk Louw gedien het, belig en die manier waarop die gedig hieruit ontstaan het bespreek. Eweneens werk van korter formaat is sy monografie oor “''D.J. Opperman''” en sy blokboek oor “''Raka''” van N.P. van Wyk Louw. Sy belangrikste beskouinge en resensies van die vyftigerjare word versamel in <ref>Kannemeyer, J.C. “Konfrontasies” Academica Pretoria en Kaapstad Eerste uitgawe 1977</ref>“''Oordeel en vooroordeel''”. In ’n heruitgawe van hierdie werk in 1965 bepaal hy hom hoofsaaklik tot boekbesprekings en voeg ’n aantal resensie by oor belangrike werke wat sedert die eerste uitgawe verskyn het, terwyl hy in ’n aparte afdeling die eietydse prosa bespreek. Hierin belig hy benewens die uitstaande kenmerke van die werk onder bespreking ook literêr-teoretiese sake, wat hom in staat stel om veral die moderne laaggedig en die werk van Opperman suiwer te ontleed.<ref>Kannemeyer, J.C. “Konfrontasies” Academica Pretoria en Kaapstad Eerste uitgawe 1977</ref> “''Fyn net van die woord''” is ’n saambundeling van sy letterkundige opstelle, ook dié wat in die eerste uitgawe van “''Oordeel en vooroordeel''” verskyn het.<ref>Cloete, T.T. “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 17 no. 4, November 1979</ref> “''Dagsoom''” <ref>Nienaber-Luitingh, M. “Beeld” 18 Desember 1978</ref>is ’n bundel van sy letterkundige opstelle wat by geleentheid<ref>Scholtz, Merwe “Beeld” 20 November 1978</ref> van sy sestigste verjaarsdag saamgebundel en uitgegee word.<ref>Venter, L.S. “Standpunte” Nuwe reeks 140, April 1979</ref> Hy lewer verskeie bydraes tot boeke. By die 1961 uitgawe van “''Swart pelgrim''” van F.A. Venter skryf hy ’n addendum oor “''Die aktuele roman''”, terwyl hy inleidings skryf vir “''Drie prosastukke van Jochem van Bruggen''” (1961), “''Trekvoëls: ’n Keur uit Afrikaanse reisverhale''” (1969) en “''Sewentien''” (1971), ’n keur uit die verhale van C.M. van den Heever. Hy lewer onder andere artikels vir “''Beskouings oor poësie''” (redakteur T.T. Cloete), “''Smal swaard en blink''” (redakteur Ernst van Heerden), “''Die verband tussen die kunste''” en “''Die kuns en die gemeenskap''” (redakteur G. Cronjé), “''Woord en wederwoord''” en “''Die lewende Totius''” (redakteur [[Merwe Scholtz]]). Vir “''Die Afrikaanse Literatuur sedert sestig''” (onder redaksie van T.T. Cloete) skryf hy die oorsig oor die sosiale, politiese, ekonomiese en literêre tendense van die periode asook ’n inleiding en vir “''Perspektief en profiel''” onder redaksie van P.J. Nienaber skryf hy profiele oor die werk van W.E.G. Louw, N.P. van Wyk Louw en D.J. Opperman. Vir die bloemlesing “''Tuinprovinsie Natal''” onder redaksie van C.J.M. Nienaber skryf hy oor sy herinneringe aan sy tyd in Pietermaritzburg. Ook as samesteller is hy werksaam en so versamel hy in 1975 ’n aantal lesings deur kollegas in die bundel <ref>Lindenberg, Ernst “Beeld” 9 Junie 1975</ref>“''In en om die letterkunde''”,<ref>Spangenberg, D.F. “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 14 no. 2, Mei 1976</ref> asook keuses uit die werk van A.A.J. van Niekerk in “''Verlange is verniet''” en J. van Melle in<ref>Brink, André P. “Rapport” 14 Augustus 1983</ref> “''Oom Karel neem sy geweer saam''”.<ref>Smuts, J.P. “Die Burger” 9 September 1982</ref> Vir laasgenoemde skryf hy ook ’n insiggewende inleiding. Vir die sestigste verjaarsdag van Etienne Leroux is hy verantwoordelik vir die samestelling van die huldigingsbundel “''Beeld van waarheid''”, waarvoor hy ook ’n bydrae lewer. Benewens talle resensies en artikels wat in tydskrifte (insluitende ''Standpunt''e en ''Tydskrif vir Letterkunde'') en koerante verskyn, behartig hy vanaf 1985 ook die gereelde “''Poësiekroniek''” van die ''Tydskrif vir Geesteswetenskappe''.

 

In 1963 ontvang hy die Stalsprys vir Literatuurwetenskap van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns. By sy aftrede in 1983 word die huldigingsbundel “''Samehang en sin''” onder redaksie van professore Elize Botha en Réna Pretorius aan hom oorhandig, waaraan kollegas verbonde aan sewe universiteite meewerk. Hy ontvang twee eredoktorsgrade, in 1985 van die Universiteit van Suid-Afrika en in 1988 van die Universiteit van Pretoria. Die Staatspresident vereer hom in 1989 met die Orde vir Voortreflike Diens Goud en in 1997 word hy tot erelid van die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns verkies.