Florence Phillips: Verskil tussen weergawes

Einde 1896, skaars 11 maande nadat hy beboet en gewaarsku is om die politiek te los, het Lionel Phillips ’n berig in die nuusblad ''Nineteenth Century'' gepubliseer wat daartoe gelei het dat hy verban is. Florence het hom daarna vergesel toe hy uitwyk na sy geboorteland, waar hulle [[Country house|herehuise]] ingerig het in [[Hampshire]] ([[Tylney Hall, Hampshire|Tylney Hall]]) sowel as [[Londen]]. In dié tyd was sy en haar man mildadige weldoeners van kuns en kunsvlyt geword. In 1899 het Florence se eerste boek en omstrede boek verskyn, ''Some South African recollections'', wat die gemoedere gaande gemaak het.

 

Ná die [[Tweede Vryheidsoorlog]] (1899–1902), wat die Kruger-bewind verpletter het, is Lionel Phillips deur [[Alfred Beit|Beit]] en [[Julius Charles Wernher|Julius Wernher]] oorreed om in die belang van die firma terug te keer na die [[Witwatersrand|Rand]]. Blykbaar was dit eers in 1909, want in 1905 het Florence op besoek aan Suid-Afrika dr. Rudolph Maloth opdrag gegee om die monumentale ''Flowers of South Africa'' te onderneem, wat eindelik tussen 1913 en 1932 in ses boekdele verskyn het. Ná hul terugkeer in Suid-Afrika het Lionel opnuut ’n belangrike rol in die ontwikkeling van die mynbou gespeel – hy is byvoorbeeld herverkies as voorsitter van die Kamer van Mynwese – en sy vrou in die sosiale en kultuurlewe van die stowwerige Goudstad. Een van haar vernaamste tydverdrywe was die versameling van skilderye en kunsvoorwerpe vir die kunsmuseum wat sy in gedagte gehad het.