Kromme: Verskil tussen weergawes

In [[analitiese meetkunde]] word 'n kromme in 'n vlak gedefinieer as 'n versameling [[punt (meetkunde)|punte]] in 'n vlak waarvan die [[koördinatestelsel|koördinate]] 'n vergelyking <math>F(x,y) = 0</math> bevredig. Beperkings moet toegepas word op die funksie sodat die vergelyking 'n oneindige aantal oplossings kan hê, maar dat die versameling oplossings nie "die 'n deel van die vlak vul" nie. In takke van wiskunde waarin die metodes van funksieteorie oorheers soos [[analise]] en differensiaal meetkunde word 'n natuurlike definisie van 'n kromme verskaf deur die spesifikasie daarvan deur parametriese vergelykings. 'n Meer algemene definisie van 'n kromme in 'n vlak is in die 1870's deur Georg Cantor verskaf met die skep van die teorie van puntversamelings. In topologie is 'n konsep van 'n kromme in [[1921]] deur die Russiese wiskundige Pavel Samuilovich Urysohn ingevoer wat selfs meer algemeen is waarin 'n kromme gedefinieer word as: "'n Eendimensionele kontinuum, dit wil sê, 'n verbonde kompak metriese ruimte waarvan elek punt 'n arbitrêr klein omgewing met 'n grens van dimensie nul het".<ref name=springer/><ref name=wolfram>[http://mathworld.wolfram.com/ Wolfram MathWorld], [http://mathworld.wolfram.com/Curve.html Curve], Besoek op 2 Maart 2008</ref>

 

{{Verwysings}}