Monaco-renbaan: Verskil tussen weergawes

Die wedren vind op die smal strate van Monte Carlo plaas, met baie hoogteverskille en skerp draaie sowel as 'n lang tonnel, wat dit een van die veeleisendste bane in Formule Een maak. Ten spyte van 'n relatief lae gemiddelde spoed, is dit 'n gevaarlike plek om te jaag. Dit is die enigste Grand Prix wat nie aan die FIA se vereiste minimumafstand van 305 kilometer (190 myl) voldoen nie. Die ren word jaarliks slegs op die kalender gehou weens "die baan se buitengewone ligging van glans en prestige".

 

 

Monaco se straatbaan plaas baie meer eise aan die motors in vergelyking met die meeste ander renbane wat tydens 'n kampioenskapseisoen gebruik word. Die motors word opgestel met hoë afwaartse drukking; nie soos dit in die algemeen geglo word om topspoed te verhoog nie, aangesien baie van die draaie teen so 'n lae spoed geneem word dat enige aerodinamiese effek uitgeskakel word, maar eerder om die remtye te verkort en die motors stabiel te hou onder versnelling.<ref>http://www.formula1.com/news/features/2009/5/9363.html [aerodynamics section]</ref> Baie spanne gebruik spesiale vlerksamestellings wat ekstra aktiewe vlerkies bevat, bo en behalwe dié wat op ander bane gebruik word. Die Jordan- en Arrows-spanne het in 2001 hul nuwe middelvlerke probeer gebruik. Die Arrows-vlerk was soortgelyk aan die normale agtervlerk, maar kleiner en het bo die neuskegel gehang. Jordan het 'n klein vlerk op 'n kort paaltjie net voor die bestuurder gemonteer. Albei is ontwerp om afwaartse drukking te verbeter, maar nadat hulle dit tydens die Donderdag-oefening getoets het, het die FIA albei verbied.

 

Remslytasie verskaf nie 'n probleem tydens 'n ren in Monaco nie. In teenstelling beteken die lae snelhede dat dit moeilik is om die remme op hul werkstemperatuur te hou. Die enigste swaar rempunte is die oorkruising na die tonnel, en in mindere mate in die Sainte-Demote- en Mirabeau-draaie. Met 'n gebrek aan temperatuur word rembyt 'n probleem, aangesien die oppervlak van die koolstofremskyf so glad soos glas word, wat die wrywing tussen die kussings en die skyf verminder, en sodoende die remkrag verminder. Om dit te bekamp, het [[Juan Pablo Montoya]] in 2006 skywe met radiale groewe gebruik, wat die byttempo tussen die skywe en kussings verhoog het, en dus die gemiddelde temperatuur van die remme verhoog het.

 

Andersyds is die verkoeling van die motors se enjins 'n groot besorgdheid. Formule Een-motors besit geen vorm van gedwonge verkoeling nie, en maak slegs staat op lug wat oor die motor beweeg om hitte van die verkoelerelemente te verwyder. In die verlede het baie spanne die verkoelerinlate aangepas om ekstra lugvloei te skep, wat die eens algemene Monaco-neus geskep het. Spanne gebruik ook nouer ratverhoudings, aangesien daar amper geen lang reguitstukke in Monaco is nie en versnelling teen 'n premie is. 'n Spesiale stuurstang met 'n groter ratketting word ook toegerus om die motors om die skerp draaie te kry. Sommige Formule Een-spanne gebruik ook ander spesifiekontwerpte komponente vir hierdie baan.

 

[[Lêer:Monte Carlo Formula 1 track map.svg|senter|450px]]

<br />

{{Verwysings}}