Philip Eduard Faure: Verskil tussen weergawes

Faure het talle leiersposte in die kerk beklee danksy sy knapheid, veelsydigheid en sakevernuf. Van sy preke, toesprake en geskrifte is ook gepubliseer. Hy was die eerste keer moderator van die Kaapse Sinode in 1847, toe hy slegs 36 jaar oud was. In 1857, 1863 en 1873 beklee hy weer dié pos.

 

Faure was die elfde en laaste kind van Jacobus Christiaan Faure en Aletta Hendrina (gebore Blanckenberg). Vier van hulle kinders is kleintyd oorlede. Hulle tweede kind en eerste seun was dr. [[Abraham Faure]], wat 45 jaar lank leraar van die [[NG gemeente Kaapstad]] was. Laasgenoemde het sy jongste broer op 12 Januarie 1835 op [[Wynberg]] met Anna Wilhelmina Cambier (wie se moeder ook 'n Blanckenberg was) in die eg verbind. Agt kinders is uit die huwelik gebore: Wilhelmina Hendrina (gebore 1835), Jacobus Christiaan (1837), Aletta Hendrina (1839), Jan Gijsbertus Reijnier Cambier (1841), Philibert Carel Gerard (1844), Maria Cornelia (1845), Abraham Iodocus Heringa (1847) en Philip Carel Dirk (1849).

 

Die Faures se stamvader, Antoine Alexandre, is op 2 Februarie 1685 in Orange gebore en in 1736 op [[Stellenbosch]] oorlede. Hy het in 1703 na [[Pruise]] gevlug weens geloofsvervolging omdat sy oupa Phillipe die Gereformeerde geloof aangeneem het. Uit Pruise het hy hom in die Kaap kom vestig. Sy vrou en die stammoeder van die Faures, was Rachel de Villiers (1694 tot 1773). Hulle het sewe kinders gehad, waarvan Abraham sr. die oudste was.

 

* [[Andries Dreyer|Dreyer, eerw. A.]] 1932. ''Jaarboek van die Nederduits Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika 1933''. Kaapstad: Jaarboek-Kommissie van die Raad van Kerke.

* [[Frits Gaum|Gaum, Frits]] (hoofred.). 2008. ''Christelike Kernensiklopedie''. Wellington: Lux Verbi.BM.