Transrapid: Verskil tussen weergawes

Sedert die jaar [[1969]] is sowat een miljard [[Euro]] aan die ontwikkeling van die Transrapid-tegnologie bestee, maar die ontwerp het nog geen kommersiële sukses geword nie. In [[2006]] bestaan daar net een gereelde Transrapid-verbinding in die [[Volksrepubliek van Sjina]]. Ander lyne word in die [[Verenigde State]] (aan die Ooskus en tussen [[Los Angeles]] en [[Las Vegas]]) beplan.

 

Op die toetslyn in Duitsland bereik die Transrapid binne drie minute 'n snelheid van 300 kilometer per uur, terwyl die eerste kommersiële lyn in die Volksrepubliek van Sjina Sjanghai en die internasionale Pudong-lughawe teen 'n reissnelheid van meer as 400 km/h met mekaar verbind. Die Duitse vervaardigers sê dat die Transrapid teoreties 'n maksimale reissnelheid van 900 km/h kan bereik.

 

Reeds in die jaar [[1922]] het die Duitse ingenieur Hermann Kemper met die ontwikkeling van tegnologieë vir 'n magneetsweeftrein begin. Op [[14 Augustus]] [[1934]] is die Rykspatent 643 316 vir die tegnologie van elektromagnetiese sweefvoertuie aan hom verleen. Aanvanklik is die bou van 'n toetslyn vir hoësnelheidstreine oorweeg, maar weens die uitbreek van die Tweede Wêreldoorlog is hierdie planne uiteindelik nie geïmplementeer nie.

 

In Duitsland het daar in 2006 nog onsekerheid oor die toekoms van die Transrapid bestaan. Veral die geraas, wat die trein teen 'n reissnelheid van 430 km/h sou veroorsaak, maak die oprigting van lyne in bewoonde gebiede minder waarskynlik.

 

 

Op [[22 September]] [[2006]] is 23 mense dood en 10 ernstig beseer in 'n Transrapid-ongeluk naby Lathen in die Eemsland. 'n Magneetsweeftrein met 29 passasiers het op die toetslyn teen 'n snelheid van sowat 200 kilometer per uur met 'n tegniese voertuig gebots, wat gereeld gebruik word om die spoor skoon te maak. Inligting oor die aanwesigheid van die voertuig is blykbaar nie aan die personeel van die magneetsweeftrein se tegniese sentrale oorgedra nie.