Tempelridders: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
+ Inligtingskas, Commons & Kategorie
Alias (besprekings | bydraes)
k spelling
Lyn 78:
Die Franse koning Filips IV het uiteindelik as hul belangrikste en magtigste teenstander teen die ridders opgetree. Op 13 Oktober 1307 het Filips se offisiere die huise van Franse Tempeliers gestorm en die ridders in hegtenis geneem. Die orde is van alle soorte misdade beskuldig, soos byvoorbeeld [[heks]]ery, sameswering met Moslem-magte, die aanbidding van vreemde godhede, die skending van Christelike simbole en [[Homoseksualiteit|homoseksuele]] verhoudings.
 
Dit is nie duidelik of die Franse hof net tipiese Middeleeuse vrese en vooroordele geïnstrumentaliseer het om die Tempeliers uit te skakel nie. Baie mense en selfs outoriteite soos die [[pous]] in [[Avignon]] en die konings van [[Engeland]] en [[Aragón]] het die beskuldigings bevraagteken. Deur middel van [[Marteling|foltering]] het 'n aantal Franse Tempeliers skuldig gepleit, terwyl beskuldigde ridders in [[Italië]], Engeland en [[Duitsland]], waar foltering nie deel van die verhore was nie, òfóf vrygespreek is òfóf onskuldig gepleit het.
 
Ná 'n pouslike intervensie is die foltering van Tempeliers in Frankryk vir 'n tyd lank uitgestel, en baie ridders het hul skuldbelydenis herroep. Op bevel van koning Filips is 54 van hulle op 12 Mei 1310 in [[Parys]] lewendig verbrand. Koning Filips het druk op die pous uitgeoefen om die orde uiteindelik te laat ontbind, en in 1312 het Clemens V voor die koninklike druk geswig. Die Orde van die Tempeliers is formeel deur die pous ontbind, maar nie verdoem nie, en sy landgoedere is aan die Hospitaalridders oorgedra. Filips het die Tempeliers se skatte gekonfiskeer.