Suid-Korea: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Bygewerk
Alias (besprekings | bydraes)
k spelling
Lyn 165:
Koreaans maak, net soos [[Fins]], [[Hongaars]], [[Turks]] en [[Mongools]], deel uit van die [[Oeral-Altaïes]]e [[taalfamilie]] en word deur feitlik alle Koreaners gepraat. Koreaanse streek[[dialek]]te is onderling verstaanbaar, met die uitsondering van die dialek wat op die eiland Jeju gebesig word.<ref>{{en}} Andrea Matles Savada en William Shaw: ''South Korea: A Country Study''. Vierde uitgawe. Washington, DC: Federal Research Division / Library of Congress 1992, bl. xvi</ref> Die ontwikkeling van 'n eie [[alfabet]], wat die klanke van Koreaans stelselmatig weergee, ''Hangeul'', is een van die grootste kulturele prestasies van Korea. Dié alfabet behels tien eenvoudige klinkers en veertien medeklinkers as fonetiese simbole.
 
Koreaans word in Suid-Korea nogtans dikwels as 'n kombinasie van Chinese ideogramme en Hangeul-letters, waarby die gebruik van Chinese skriftekens tendensieel afneem. Die aanwesigheid van honderdduisende Amerikaanse troepe, sakemanne, ''Peace Corps''-vrywilligers en sendelinge sedert die einde van die Koreaanse Oorlog word deur 'n groot aantal [[Engels]]e [[leenwoord]]e en uitdrukkings weerspieël wat òfóf regstreeks en onveranderd oorgeneem is òfóf by Koreaanse taalgebruik en uitspraakgewoontes aangepas is. Hulle bly onverstaanbaar vir Noord-Koreaners.
 
''Hangeul'' is danksy die inisiatief van koning Sejong in 1443 deur 'n span geleerdes ontwikkel. ''Hunminjeongeum'', 'n historiese dokument met aanwysings vir die onderrig van ''Hangeul'', is as kulturele [[Unesco]]-wêrelderfenis gelys. Unesco ken ter herdenking van die uitvinders van ''Hangeul'' jaarliks die Koning Sejong-literatuurprys toe.