Georges Bataille: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
+ Inligtingskas & Commons |
Sobaka (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 41:
In die 1920's werk Bataille as bibliotekaris en ontwikkel homself deur denkers soos [[Friedrich Nietzsche]] en [[Sigmund Freud]] te lees en lesings oor die filosofie by te woon. Hierdie ontwikkeling word versterk deur literatuur van [[Franz Kafka]], [[Marcel Proust]] en ontmoetings met skilders soos André Masson en skrywers soos Michel Leiris en [[Pierre Klossowski]]. Van daardie jare begin hy verskeie tydskrifte waarvan ''Documents'', ''Acéphale'' en ''Critique'' die bekendste is. In 1930 het Batailles se ma gesterf, wie geestelik versteurd geword het. Bataille sal oor haar dood in ''Le bleu du ciel'' skryf. Die dood van sy minnares Laure (Collette Peignot) agt jaar later lei tot 'n persoonlike krisis. Na die opkoms van [[Adolf Hitler]] en [[Fascisme]] in [[1936]] skryf Bataille meer en meer oor die dood. 'n Konferensie van die ''Societe de psychologie'' in 1938 is getiteld ''Les attitudes envers la mort'' (Houding teenoor die dood). 'n Jaar later het hy 'n artikel in ''Acéphale'' gepubliseer, getiteld ''La pratique de la joie devant la mort'' (Die praktyk van vreugde vir die dood).
Sy ontmoeting met [[Maurice Blanchot]] in 1940 en die noue vriendskap wat daaruit voortspruit, sal die tema van die dood verder binnebring in sy filosofiese en literêre werk. Hy publiseer ''Madame Edwarda'' (1937, 1941), ''L'exerence intérieure'' (1943), ''L'Erotisme'' (1957), ''Le Mort'' (1943/1944?) postuum gepubliseer in 1967. Tydens die [[Koue Oorlog]] publiseer hy ook verskeie artikels en hou konferensies met hierdie tema: ''L'enseignement die la mort, die paradoxe de la mort et la Pyramide, Hegel, La Mort et sacrifice, L'Erotisme et la fascination de la mort''. Op 8 Julie 1962 verval Bataille in 'n [[koma]], hy ly aan [[aarverkalking]] vir 'n geruime tyd. Hy sterf die volgende dag.
== Vernaamste werke ==
| |||