Charles de Gaulle: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Wwikix (besprekings | bydraes)
Jcwf (besprekings | bydraes)
Lyn 112:
De Gaulle het met ontsteltenis aanskou hoe Frankryk se internasionale prestige in die loop van die [[20ste eeu|20e eeu]] gedaal het en hoe Amerika sedert 1945 op die voorgrond getree het as leier van die Westerse lande. Hy het hom dit ten doel gestel om Frankryk 'n belangriker rol in wêreldpolitiek te laat speel.
 
Om sy doel te bereik, moes hy eers die binnelandse politieke en ekonomiese situasie stabiliseer. Afgesien van die nuwe grondwet van 1958 het hy maatreëls ingestel om die leër te herorganiseer en die frank te stabiliseer. Hy het ook begin met die opbou van 'n Franse kern mag (''force de frappe''). Reeds in 1958 het hy voorgestel dat Frankryk, Brittanje en die VSA 'n leidende driemanskap in Navo moet vorm. Nie een van sy twee Navo-bondgenote was egter hiervoor te vinde nie. Hierop het De Gaulle 'n koel houding teenoor Navo begin inneem en in 1966 selfs alle Franse magte aan die Navo-bevel onttrek. Frankryk het egter lid van [[NAVO|Navo]] gebly. Teenoor die ander vyf lede van die [[Europese Ekonomiese Gemeenskap]] word die houding ook verander. De Gaulle verwerp die ideeë oor [[supranasionalisme]] van [[Robert Schuman]] en weier besluitneming gekwalifiseerde meerderheid wat reeds in die Verdrag van Rome staan in te voer. Frankryk boikot in 1966 selfs 'n halfjaar die vergaderings van die EEG. Die [[kompromis van Luxemburg]] bring Frankryk terug na die EEG-tafel, maar die verhoudings is versteurd.
 
De Gaulle het hom ook verset teen pres. [[John F. Kennedy]] van Amerika se pogings om die politieke en ekonomiese samewerking tussen Navo-lande te vergroot. Hy het Kennedy se planne gedwarsboom deur te verhinder dat Brittanje, Amerika se trouste bondgenoot, lid van die Europese GemeenskapsmarkEEG word. Hy wou tot elke prys voorkom dat Amerika 'n sterk houvas op Europa verkry. Daarom het hy hegtemilitêre samewerking tussen die GemeenskapsmarklandeEEG-lande gepropageer -buite die NATO en onder Franse leierskap- en probeer om die kloof tussen Wes- en Oos-Europa te oorbrug. Sy planne vir 'n onafhanklike Europa kon nie verwesenlik word nie omdat hy nie genoeg steun daarvoor by die Gemeenskapsmarklandeander EEG-lande gevind het nie. Sy ontspanningsbeleid ten opsigte van [[Oos-Europa]] het misluk vanweë [[Rusland|Russiese]] inmenging in 1968 in [[Tsjeggo-Slowakye]].
 
== Mislukte binnelandse bestuur ==