El Greco: Verskil tussen weergawes

Oor sy jeugjare is min bekend, maar dit is moontlik dat hy by die ikone-skilders (skilders van gewyde portrette soos dié van [[Jesus van Nasaret|Christus]], engele en heiliges) op [[Kreta]] leer skilder het. In 1565 is hy na [[Venesië]], waar hy eers onder [[Titiaan]] (ca. 1487- 1576) en later onder Tintoretto (1518-1594) gewerk het, by wie hy onder die invloed van die maniërisme gekom het. (Die term ''maniërisme'' is afkomstig van die Italiaanse woord ''maniera.'' Oorspronklik het die term meer betrekking gehad op skilders wat "op die manier" van [[Raphael]] en [[Michelangelo]] te werk gegaan het, maar later het maniërisme 'n aanduiding geword van dié kunsstyl, wat meer gekunstelde weë ingeslaan het ten einde die uitdrukkingsvermoë te verhoog.) Omstreeks 1570 het hy na [[Rome]] gegaan, waar hy beïnvloed is deur die werk van Michelangelo (1475-1564). Vervolgens is hy na Spanje, waar hy hom uiteindelik in Toledo gevestig het (ca. 1577) en vir dia [[Jéronima de las Cuevas]] leer ken het, by wie hy 'n jaar later 'n seun gehad het, [[Jorge Manuel Theotokopoulos]] (1578-1631). Soos sy vader het Jorge skilder en later argitek geword.

 

 

Een van sy beroemdste skilderye is ''Die begrafnis van graaf Orgaz'' in die kerk van [[Santo Tomé]], [[Toledo]] (ca. 1585). Volgens oorlewering het die graaf van Orgaz so 'n voorbeeldige lewe gelei dat twee heiliges, Augustinus en Stefanus, by sy afsterwe uit die hemel neergedaal het om hom te begrawe. Die figure op die toneel is almal gekleed in die drag van EI Greco se tyd.