Kliënt-bediener argitektuur: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Uitleg van bronteks
Alias (besprekings | bydraes)
Herskryf
Lyn 1:
Die '''Kliënt-bedienermodel''' is 'n benadering in [[sagteware-ingenieurswese]] waarmee die werkslas tipies tussen twee rekenaars verdeel word. Een rekenaar, die bediener, bied 'n diens aan 'n ander een, die kliënt. Die kliënt het dikwels 'n gebruikerskoppelvlak wat direkte interaksie met 'n menslike gebruiker moontlik maak, maar ander opstellings is ook moontlik. Die kliënt deel geen hulpbronne met die bediener nie, maar vra 'n hulpbron (soos 'n dokument of 'n diens) aan vanaf die bediener, en inisieer dus ook die kommunikasie.
'''Kliënt-bediener''' is 'n model in [[rekenaarnetwerk|netwerkargitektuur]] waar die [[kliënt (rekenaars)|kliënt]] (dikwels met 'n grafiese koppelvlak) van die bediener geskei word. Elke instansie van die kliëntsagteware kan versoeke stuur aan 'n bediener of [[programbediener]].
 
Alhoewel hierdie idee toegepas word op 'n verskeidenheid maniere op 'n groot verskeidenheid programmatuur, is die'n maklikstebekende voorbeeld vir visualiseringsdoeleindes die huidige gebruik van webbladsye op die internet[[wêreldwye web]]. As umens byvoorbeeld 'n artikel op Wikipedia lees, kanis udie [[rekenaarwebblaaier]] en(soos [[webblaaierFirefox]]) beskou word as 'ndie ''kliënt'' en die rekenaars,sagteware [[databasis]]seop endie programmerekenaar watby Wikipediaaf.wikipedia.org uitmaak kan beskou word as 'ndie ''bediener''. Wanneer udie blaaier 'n spesifieke artikelbladsy vanaf Wikipedia versoek, spoor die Wikipedia -bediener al die inligting op uit die databasis wat benodig word om die artikel in die databasisbladsy te vertoon, stel dit saam in 'n webblad en stuur dit na udie webblaaier terug virsodat udit omvertoon ditkan teword aan die besigtiggebruiker.
 
Die kliënt-bedienerargitektuur is dus 'n stelselargitektuur waar die werkslas so verdeel word dat die kliënt sekere hulpbronne en/of dienste van die bediener kan aanvra, maar die omgekeerde selde die geval is.
 
Vanuit 'n konseptuele oogpunt dui die terme ''kliënt'' en ''bediener'' slegs op die rol van twee komponente in 'n spesifieke kommmunikasiesituasie. Hierdie terme word egter ook gereeld gebruik om na die relevante programme of rekenaars te verwys waar die betrokke rol vervul word. Die term [[kliënt (rekenaar)|kliënt]] word gevolglik geassosieer met eenvoudiger eindgebruikersagteware en -hardeware (soos persoonlike rekenaars en selfone), en die term [[rekenaarbediener|bediener]] word met kragtige rekenaars in datasentrums geassosieer — sogenaamde bedienerklasrekenaars.
 
'n Ander[[Eweknienetwerk]] soort netwerkargitektuur staan bekend asvolg 'n peer-tot-peerander argitektuurmodel omdatwaarin elke nodenodus of instansie van die program beidegelyktydig 'n kliënt' asen 'n 'bediener' is en; elkeen hetmet gelykwaardige verantwoordelikhede. Beide argitektuurargitekturele moontlikhede is in wye gebruik.
 
== Eienskappe ==
'n Kliënt-bedienerargitektuur verskaf een moontlike manier om op groter skaal te kan werk. 'n Rekenaar of program kan spesialiseer in 'n enkele taak as dit slegs 'n kliënt of 'n bediener is. Kliënte kan moontlik dele van die sagteware met aansienlike vereistes afstaan aan die bediener sodat die kliënt ander take kan uitvoer. Die rol van die bediener kan ook geïmplementeer word met meer as een rekenaar en/of program waardeur werking op selfs groter skaal moontlik word.
'n Kliënt-bediener argitektuur is bedoel om 'n [[opskaalbaarheid|opskaalbare]] argitektuur te verskaf, waardeur elke rekenaar of proses op die netwerk òf 'n kliënt òf 'n bediener kan wees. Bedienersagteware loop dikwels (maar nie altyd) op kragtige rekenaars wat toegewy is om uitsluitlik die betrokke besigheidsprogrammatuur te loop. Kliëntsagteware aan die ander kant loop gewoonlik op algemene persoonlike rekenaars of werkstasies. Kliënte kry al, of die meeste van hul inligting vanaf die bediener insluitend konfigurasielêers, besigheidsprogramme ensomeer. Verder kan hulle ook van die programmatuur wat 'n hoë werklas meebring afstaan aan die bediener sodat die kliëntrekenaar ander take kan uitvoer.
 
Eienskappe van 'n bediener:
* Passief (Slaaf)
* Wag vir versoeke
* ReageeropReageer op versoeke, voer hulle uit en stuur 'n antwoord
 
Eienskappe van 'n [[Kliënt (rekenaar)|kliënt]]:
* Aktief (Meester)
* Stuur versoeke
* Wag tot 'n antwoord ontvang word
 
Bedieners kan staatlooswat hulle kommunikasie met kliënte betref, toestand hou of staatvoltoestandloos wees. 'n StaatloseBediener bedienerwat toestandloos werk, hou nie inligting tussen versoeke nie. 'n Voorbeeld: hiervan is 'n HTTP-bediener vir statiese HTML-bladsye. Die bediener hanteer elke versoek vir 'n Staatvolbedienerbladsy afsonderlik en geen vorige versoek het 'n invloed op daaropvolgende versoeke nie. 'n Bediener wat toestand hou, kan inligting onthou tussen versoeke. Die omvang van hierdie inligting kan wêreldwydglobaal oor die toepassing wees, of per sessie wees. 'n Voorbeeld: Apachehiervan Tomcatis die [[Secure Shell|SSH]]-protokol waarmee by 'n bediener aangemeld word en 'n langdurende interaktiewe aanmeldsessie deur die gebruiker met 'n SSH-kliënt moontlik is. Die gebruiker kan veranderinge aan die stelsel aanbring wat permanent is. In die geval van die HTTP-protokol wat inherent nié toestand hou nie, kan 'n toestandhoudende sessie geïmplementeer word met behulp van 'n [[koekie (rekenaarwetenskap)|koekie]], waarmee afsonderlike versoeke met die sessie en dus met mekaar geassosieer kan word. Dit word algemeen in die ontwikkeling van webtoepassings gebruik.
 
Die interaksie tussen kliënt en bediener word dikwels beskryf met behulp van volgorde diagrammevolgordediagramme. Volgorde diagrammeVolgordediagramme word gestandaardiseer in [[Unified Modeling Language|UML]] (Unified Modeling Language).
 
== N-vlakargitekture. ==
'n Ander soort netwerkargitektuur staan bekend as 'n peer-tot-peer argitektuur omdat elke node of instansie van die program beide 'n kliënt' as 'n 'bediener' is en elkeen het gelykwaardige verantwoordelikhede. Beide argitektuur is in wye gebruik.
 
'n Generiese kliënt / -bedienerargitektuur het twee tipes nodusse op die netwerk: kliënte en bedieners. Gevolglik word daar soms na hierdie generiese argitektuur soms na verwys as "tweevlak"-argitekture'n tweevlakargitektuur.
== n-vlak argitekture. ==
 
Sommige stelselargitekture sal bestaan ​​uit drie verskillende soorte nodusse: kliënte, toepassingsbedieners wat data verwerk vir die kliënte, en databasisbedieners wat data vir die toepassingsbedieners stoor. Dit word 'n drievlakargitektuur genoem. As die verhouding met die toepassingsbediener en die databasisbediener op sy eie beskou word, sou mens in so 'n geval kon sê dat die toepassingsbediener 'n kliënt van die databasisbediener is.
'n Generiese kliënt / bedienerargitektuur het twee tipes nodusse op die netwerk: kliënte en bedieners. Gevolglik word hierdie generiese argitektuur soms na verwys as "tweevlak"-argitekture.
 
Oor die algemeen kan 'n n-vlak- of multivlakargitektuur die werkslas verdeel in enige aantal afsonderlike dienste komponente wat kommunikeer. Drievlakargitekture is egter baie algemeen. Hierin fokus die drie vlakke tipies op aanbieding, besigheidslogika, en data.
Sommige netwerke sal bestaan ​​uit drie verskillende soorte nodes, kliënte, toepassings bedieners wat data verwerk vir die kliënte en databasis bedieners wat data vir die aansoek bedieners stoor. Dit word 'n drievlak-argitektuur genoem.
 
Die voordeel van 'n n-vlak argitektuurvlakargitektuur in vergelyking met 'n tweevlak-argitektuurtweevlakargitektuur (of 'n drievlak met 'n tweevlak) is dat dit die verwerking skei wat plaasvind, skei om die las op die verskillende bedieners beter te balanseerverdeel. Dit ismaak bewerking op groter meerskaal skaalbaarmakliker. Die nadele van n-vlak argitektuur is:
Oor die algemeen kan 'n n-vlak of multivlak-argitektuur enige aantal afsonderlike dienste implementeer, insluitende die oorgangsverhoudinge tussen toepassingsbedieners wat verskillende funksies van besigheidslogika implementeer. Elkeen mag 'n aparte of gedeelde databasisstelsel gebruik of nie.
 
Die voordeel van 'n n-vlak argitektuur in vergelyking met 'n tweevlak-argitektuur (of 'n drievlak met 'n tweevlak) is dat dit die verwerking skei wat plaasvind om die las op die verskillende bedieners beter te balanseer. Dit is meer skaalbaar. Die nadele van n-vlak argitektuur is:
 
# Dit plaas 'n groter las op die netwerk.
# Dit iskan baiedie wagtyd verhoog omdat meer kommunikasie plaasvind.
# Dit kan moeiliker wees om programme te programmeer en te toets as in twee-argitektuur'n tweevlakargitektuur omdat meer toestelle moet kommunikeer om 'n gebruiker se transaksie te voltooi.
 
<!--
== Adressing ==
Pas nie vir my in nie, en maak nie veel sin nie:
== Adressering ==
 
Metodes om te adresseer in kliëntbediener omgewingskliënt-bedieneromgewings kan soos volg beskryf word:
 
*Masjienprosesadressering; Waar die adres soos volg verdeel word: @ masjien. Daarom sou 56 @ 453 die proses 56 op rekenaar 453 aandui
*Naam bedienerNaambediener; Naam bedienersNaambedieners het 'n indeks van alle name en adresse van bedieners in die betrokke domein.
*Lokalisering pakketteLokaliseringspakkette; Uitsending-boodskappe word aan alle rekenaars in die verspreide stelsel gestuur om die adres van die bestemmingsrekenaar te bepaal
*HandelaarTussenganger; 'n HandelaarTussenganger is 'n stelsel wat al die dienste wat in 'n verspreide stelsel beskikbaar is, indekseer. 'n Rekenaar wat 'n spesifieke diens benodig, sal na die verhandelingsdienstussengangerdiens kyk vir die adres van 'n rekenaar wat sodanige diens lewer.
-->
 
== Voorbeelde ==
'n Gewilde kliënt in wydverspreide gebruik vandag is die webblaaier wat kommunikeer met webbedieners[[webbediener]]s oor die internet om webbladinhoudwebblaaie te gaan haalverkry en te vertoon. E-poskliënte (toegewyde programme vir die ontvang en versending van e-pos) kontak e-posbedieners vir die ontvang en versending van [[e-pos]]. Waar e-pos deur 'n webgebaseerde stelsel hanteer word, is die poskliënte op die webstelsel en dus nie so voor die hand liggend sigbaar nie.
 
Die X-vensterstelsel ("X Window System") is 'n stelsel met 'n kliënt-bediener argitektuurbedienerargitektuur met 'n ongewone eiendomeienskap. Die bediener is altyd plaaslik (naby die gebruiker) en die kliënt kan lokaalplaaslik op die selfde rekenaar of afgeleë wees. DitHierdie kanongewone mindereienskap verwarrendmaak weessin as jymens aan die bediener dink (dieas X-skerm)'n asstelsel wat hulpbronne beskikbaar isstel ('n vensterweergawe-stelselvertoonarea, sleutelbord en muis) en die kliënt omas van'n grafiese program wat daardie bronhulpbronne gebruikaanvra teen daarvan gebruik maak.
 
Nog 'n buitengewone voorbeeld is die lêeroordragprotokol [[FTP]]. In die tradisionele gebruiksopset kan die bediener die kliënt kontak op 'n aparte kommunikasiekanaal (TCP-poort) en 'n versoek aan die ''kliënt'' rig aan om sekere take te voltooi wat die kliënt aangevra het. Weens die komplikasies met brandmure is hierdie manier later aangevul met 'n meer konvensionele stelsel waarmee die FTP-bediener nooit kontak met die kliënt sal inisieer nie.
 
== Sien ook ==
Die "X Window System" is 'n kliënt-bediener argitektuur met 'n ongewone eiendom. Die bediener is altyd plaaslik (naby die gebruiker) en die kliënt kan lokaal of afgeleë wees. Dit kan minder verwarrend wees as jy aan die bediener dink (die X-skerm) as wat hulpbronne beskikbaar is ('n vensterweergawe-stelsel) en die kliënt om van daardie bron gebruik te maak.
* [[Diensgeoriënteerde argitektuur]]
 
[[Kategorie:Rekenaar]]