Moderne geskiedenis van Israel - Diaspora (1918): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 41:
Teen 1099 was die ridders uiteindelik georganiseer. Hulle het per boot in Libanon aangekom en voorbereidings getref om met die kus langs na Jerusalem te marsjeer. Ná vele bittere gevegte en ontberings het die Kruisvaarders tot by die mure van Jerusalem voortgeploeter. Hulle het die stad op 15 Julie 1099 verower.
Toe hulle eers binne die mure was, het die Kruisvaarders nog 'n bloedbad ontketen en meer as 20 000 mans, vroue en kinders vermoor - die meeste van hulle Jode. Ná die val van Jerusalem het hulle stelselmatig voortgegaan om ander groot stede in die streek te verower, insluitende Caesarea, Jaffa, Akko, Haifa en Beiroet. In elkeen van hierdie stede het hulle groot Kruisvaarder-forte gebou om hulle teen teenaanvalle deur die Moslems te beskerm.
In 1110 het hulle oos gedraai en forte by Montfort, Yehi Am, Tiberias, Nimrod, Belvoir en ander strategiese plekke gebou. Daarna het hulle suid beweeg en [[Jerigo]], Betlehem, Askelon, Ramleh en Eilat verower. Teen 1120 was die hele gebied wat eens koning Dawid se koninkryk was, in die hande van die Kruisvaarders.
Naas die forte het hulle ook groot altare in die Kerk van die Heilige Graf (die amptelike plek waar Jesus doodgemaak, gesalf en begrawe is), die Kerk van die Kruis (die amptelike plek van die boom wat vir Jesus se kruis gebruik is), koning Dawid se graf en Jesus se amptelike geboorteplek in Betlehem opgerig. Hulle het ook groot Tempeliersale in Akko, Ramleh en Jerusalem gebou.