Filloksera: Verskil tussen weergawes

Aanvanklik was die wynboere en die regering nie baie bekommerd dat die swam filloksera hier sal uitslaan nie. Die [[Thomas Scanlen|Scanlen]]-regering het egter tot ‘n val gekom weens hul traakmynieagtige houding oor die gevaar van die pes. Tog is mettertyd maatreëls getref om die moontlike invoer en verspreiding daarvan teen te gaan. Waarskynlik is filloksera reeds in 1873 na die [[Kaapkolonie]] gebring. Op 2 Januarie 1886 is dit in [[Mowbray]] ontdek, dieselfde maand nog naby [[Stellenbosch]] en kort daarna op [[Constantia]] en die [[Helderberg]]. Tot 1896 is honderdduisende wynstokke in Suid-Afrika dood. Ten spyte hiervan het Suid-Afrikaanse wyn nog ‘n goue medalje op die wêreldtenstoonstelling van 1889 in [[Parys]] ontvang. Die wynboere het groot skade gely, want ou wingerdstokke is uitgehaal en verbrand. Verskeie het bankrot gespeel. Die Cloete-familie het noodgedwonge hul familieplaas Constantia aan die staat verkoop. Die nuwe regering onder [[C.J. Rhodes]] het alles in hul vermoë gedoen om die plaag en sy verspreiding teen te gaan: inspekteurs is aangestel, kwarantynmaatreëls en invoerbeheer is ingestel. Maar niks het gehelp nie. Suid-Afrikaanse geleerdes soos o.a die koloniale inspekteur vir wingerdbou, [[Louis Albert Péringuey]] en die direkteur van die [[Suid-Afrikaanse Museum]], [[Roland Trimen]], is selfs oorsee om kennis oor bestrydingsmaatreëls in te win. Die staat het kwekerye in die [[Paarl]], Stellenbosch, [[Worcester]], [[Oos-Londen]] en [[Fort Cunynghame]] gevestig om die boere by te staan. Later verskaf die Rhodes-regering Amerikaanse wortelstokke aan die wynboere om die krisis te verlig. Dit was ook in Suid-Afrika die oplossing vir die krisis. Die bedryf herstel so goed dat dit binne enkele jare lei tot ‘n oorproduksie en die stigting van die KWV. Met ‘n tweede uitbraak van filloksera rondom 1912 was die skade ook groot. Ook het die hele filloksera-ramp tot gevolg gehad dat boere begin het met die verbouing van ander landbouprodukte, soos [[sagtevrugte]].