Freddie Mercury: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
Sobaka (besprekings | bydraes)
Lyn 60:
 
==Siekte en afsterwe==
[[Lêer:Madame Tussauds Amsterdam - Freddy Mercury.jpg|links|duimnael|Wasbeeld in Madame Tussauds in [[Amsterdam]] ]]
Intussen is die gerugte dat Mercury [[MIV]] onder lede het steeds sterker, deels weens die feit dat hy selde in die openbaar te sien was. In 1990 kry Queen 'n [[Brit Award]] vir hulle buitengewone bydrae aan die Britse musiek. Dit was Mercury se laaste verskyning in die openbaar. In die laaste twee jaar van sy lewe is hy voortdurend gevolg deur paparazzi-fotograwe. Die Engelse poniekoerant ''The Sun'' het voortdurend beweer dat hy ernstig siek was; in 'n artikel van November 1990 word 'n foto van 'n verwilderde kykende Mercury (met uitpuilende oë van die moegheid) saam met die kop "Dit is amptelik - Freddie is ernstig siek" geplaas. In die somer van 1991 verskyn die musiekvideo van ''I'm Going Little Mad'', waarin Mercury wel weer te sien was. Maar ten spyte van grimering en 'n pruik was dit duidelik dat hy baie maer was. Hierna het ''Headlong'' uit gekom. In hierdie video was sy verswakkende fisieke toestand duidelik te sien. Die video van ''Headlong'' is die eerste keer uitgesaai op die BBC2, twee dae na sy dood, as afsluiting van 'n haastig saamgestelde herdenkingprogram. Die videverskyning was Mercury se laaste. Die laaste in die liedjie deur Mercury gefluisterde woorde is "Ek is nog steeds lief vir jou", wat 'n persoonlike ode van Mercury was aan die ondersteuners wat Queen ondersteun en bly ondersteun het. Mercury uitter hierdie woorde ook dikwels tydens lewindige optredes, meestal na die nommer ''Love of My Life'', waar hierdie teks ook voorkom. Na die maak van die video gaan hy baie agteruit. Mary Austin sy lewenslange vriendin besoek hom gereeld. Mercury het elke dag meer pyn, begin sy sig om te verloor en sy disoriëntasie was so oorweldigend dat hy nie uit die bed kon kom nie.