Freddie Mercury: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
→‎Vroeë lewe: Aanpassing
Sobaka (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 30:
'''Freddie Mercury''' (gebore '''Farrokh Bulsara''', [[5 September]] [[1946]], [[Zanzibar]] – [[24 November]] [[1991]], [[Londen]], [[Engeland]]) was 'n [[Britse]] musikant van [[Indië|Indies]]-[[Zoroastrisme|Zoroastriese]] afkoms. Hy was bekend as die hoofsanger van die rockgroep [[Queen]] en het ontwikkel tot een van die gewildste [[Popmusiek|popkunstenaars]] van alle tye. In [[2008]] is Mercury deur die Amerikaanse musiektydskrif ''[[Rolling Stone]]'' as een van die beste sangers van alle tye aangewys.<ref>{{en}}[http://www.rollingstone.com/news/coverstory/24161972/page/18 RollingStone.com - 100 Greatest Singers of All Time].</ref>
 
Hy het Queen in 1970 gestig met [[Brian May]] en [[Roger Taylor]]. Mercury het baie treffers geskryf vir Queen, onderanderwaaronder, "Bohemian Rhapsody", "Killer Queen", "Somebody to Love", "Don't Stop Me Now", "Crazy Little Thing Called Love", anden "We Are the Champions". Hy het ook solo-opnames gedoen. In 1991 is Mercury oorlede op die ouderdom van 45 aan 'n [[AIDS]]-verwante siekte.
 
== Vroeë lewe ==
Farrokh Bulsara is gebore op [[Zanzibar]] waar sy vader werk as kassier vir die Britse koloniale regering werk. Sy voorouers was oorspronklik Parsi (Perse wat na die Islamitiese verowering van Iran in die 7de eeu na [[Indië]] gevlug het, en die Zoroastrisme bly aanhang, die staatsgodsdiens van die voor-Islamitiese Persië). Sy vroeëre jeug het Bulsara in Panchgani, Indië gewoon. Hy het begin [[klavier]] speel op die ouderdom van 7 en klavierklasse begin op die ouderdom van 9.<ref>[https://web.archive.org/web/20100808050139/http://www.queenonline.com/history/35 Queen Online – History: Freddie Mercury], Archived on 8 Augustus 2010.</ref> Die familie emigreer na [[Engeland]] in 1963 en woon hy in die Londense wyk Feltham. Hy het leer [[kitaar]] speel toe hy in Londen gewoon het. Toe was sy gunstelling kunstenare, [[the Who]], [[the Beatles]], [[Jimi Hendrix]], [[David Bowie]], en [[Led Zeppelin]]. Na skool het hy aan die Isleworth Polytechnic in Wes Londen in kuns gestudeer en later 'n diploma in kuns en grafiese ontwerp aan die Ealing Art College behaal.<ref>Lesley-Ann Jones (2012). "Mercury: An Intimate Biography of Freddie Mercury". Simon and Schuster,</ref> Naas sy kunsstudie het hy homself leer klavierspeel en tree hy in sy vrye tyd op in musiekgroepe.
 
==Queen==
Lyn 42:
In 1971 is die groep voltooi met die aansluiting van baskitaarspeler John Deacon. Die naam Queen en die repertoire het al bestaan, dus het Deacon die liedjies geleer speel. Intussen het Farrokh Bulsara die kunstenaarnaam Freddie Mercury begin gebruik. Verguis deur die Britse pers, maar die groep word deur 'n steeds groter wordende skare volgelinge aangehang. Queen sou een van die bekendste rockgroepe van die jare sewentig en tagtig van die vorige eeu word.
 
Die musiek van Queen in die jare sewentig word sterk beïnvloed deur [[klassieke musiek]] (een van Mercury se gunstelinge was die musiek van [[Chopin]]), maar word ook deur onder meer [[Jimi Hendrix]] en [[The Beatles]] beȉnvloed. Mercury se opmerklike kostuums was onder andere geïnspireer deur die Russiese [[ballet]] van rondom 1910 met [[Vaslav Nijinsky]] as 'n groot ster. Die klavierspel van Mercury en die speel van die self geboude kitaar van May, skep die tipiese klank van die groep. Die Queen treffer ''Bohemian Rhapsody'' word geadverteer met die eerste musiekvideo wat met een videokamera opgeneem is, en is een van die langste musiekvideos vir 'nsy tyd.
 
Teen die einde van die jare sewentig verdwyn die klassieke element grotendeels en gebruik die groep vir eers discoritmes en word daar soms eksplisiet oor [[seks]] gesing.
Lyn 49:
Die [[Biseksualiteit|biseksuele]] geaardheid van Mercury was vir niemand 'n geheim nie, al het Mercury dit aanvanklik vir jare ontken. In die jare tagtig het hy gekies om dit nie meer te verberg nie. Die soms haas mistieke uitstraling van die sanger (lang swart hare, swart naellak, Japannese [[Kimono]]s ens.) het plek gemaak vir 'n dik snor, leerbroek en pette, en die byeenkomste wat die groep gereël het, was meer as berug. Ironies genoeg sorg die dik snor en leer klere in [[Latyns-Amerika]] vir 'n groeiende populariteit van beide Freddie as Queen, omdat hierdie kenmerke daar 'n macho-beeld het.
 
In die begin van die jare tagtig het die groep Europese aanhangers begin verloor, terwyl in [[Amerika]] hul aanhangers toegeneem het. In 1984 poog die groep om weer in [[Europa]] sukses te behaal. ''I Want to Break Free'', geskryf deur baskitaarspeler John Deacon, word begelei deur 'n musiekvideo waarin die lede van Queen as vrouens geklee was. In teenstelling tot wat veelalmeestal veronderstel word, was dit nie 'n idee van Mercury nie, so blyk dit agterna, maar van tromspeler Taylor, as parodie opvan die Britse televisiesepie ''[[Coronation Street]]''. In Amerika is hierdie grap nie as sodanig gewaardeer nie en Queen het daardeur baie Amerikaanse aanhangers verloor. Desondanks is ''The Works'' uit 1984 Queen se bestverkopende album tot dan toe.
 
In 1985 het Mercury die tyd om, los van Queen, 'n aantal persoonlike liedjies te skryf en op te neem. Die resultaat is die album ''Mr. Bad Guy.'' In die albumnotas bedank hy die ander lede van Queen hartlik daarvoor dat hulle nie in die album ingemeng het nie.
Lyn 63:
Intussen het gerugte dat Mercury [[MIV]] onder lede het steeds sterker geword, deels weens die feit dat hy selde in die openbaar te sien was. In 1990 kry Queen 'n [[Brit Award]] vir hulle buitengewone bydrae tot die Britse musiek. Dit was Mercury se laaste verskyning in die openbaar. In die laaste twee jaar van sy lewe is hy gereeld gevolg deur paparazzi-fotograwe. Die Engelse poniekoerant ''The Sun'' het voortdurend beweer dat hy ernstig siek was; in 'n artikel van November 1990 word 'n foto van 'n verwilderde Mercury (met uitpuilende oë van die moegheid) saam met die kop "Dit is amptelik - Freddie is ernstig siek" geplaas. In die somer van 1991 verskyn die musiekvideo van ''I'm Going Little Mad'', waarin Mercury wel weer te sien was. Maar ten spyte van grimering en 'n pruik was dit duidelik dat hy reeds baie maer was. Hierna is ''Headlong'' opgeneem. In hierdie video was sy verswakkende fisieke toestand duidelik te sien. Die video van ''Headlong'' is die eerste keer uitgesaai op die BBC2, twee dae na sy dood, as afsluiting van 'n haastig saamgestelde herdenkingprogram. Die videoverskyning was Mercury se laaste. Die laaste in die liedjie deur Mercury gefluisterde woorde is "Ek is nog steeds lief vir jou", wat 'n persoonlike ode van Mercury was aan die ondersteuners van Queen. Mercury herhaal hierdie woorde ook dikwels tydens lewendige optredes, meestal na die liedjie ''Love of My Life'', waarin hierdie teks ook voorkom. Na die maak van die video gaan hy baie agteruit. Mary Austin sy lewenslange vriendin besoek hom gereeld. Mercury het elke dag meer pyn, begin sy sig te verloor en sy disoriëntasie was so oorweldigend dat hy nie uit die bed kon kom nie.
 
Op 23 November 1991, een dag voor sy dood, maak Mercury amptelik wêreldwyd bekend dat hy MIV-positief is. Dit het hy deur middel van 'n kort persverklaring op sy sterfbed bekendgemaak. Mercury sterf op 24 November 1991 om 18:48 uur in sy Londense huis aan 'n [[longontsteking]]. Hy was 45 jaar oud. Freddie is in private diens in Londen [[Verassing|veras]]. In die laaste maande van sy lewe het hy enkele liedjies voltooi vir die laaste Queen-CD, ''Made In Heaven''. Die laaste liedjie wat Mercury gesing het was ''Mother Love in Montreux'', maar hy kon dit nie voltooi nie en Brian May het uiteindelik die sangwerk in die liedjie voltooi. Die liedjie is ingesluit op die laaste Queen-album, ''Made In Heaven''. Hierdie [[CD]] is vier jaar na sy dood uitgegee, in November 1995. Die hele album is gemaak as 'n ode aan Freddie. In 1997 het die oorblywende Queen-lede nog 'n laaste ode aan Freddie, ''No-One but You (Only the Good Die Young'') voltooi. In 2000 verskyn nog 'n CD-boks met onder andere ook die repetisies met Montserrat Caballé en Michael Jackson ingesluit.
 
== Verwysings ==