Émile Zola: Verskil tussen weergawes

Émile Zola is gebore in Parys. Hy het sy jeug en sy skooljare deurgebring in [[Aix-en-Provence]], waar sy vader, van Italiaanse oorsprong, 'n [[ingenieur]] was. Hy was besig met die uitvoering van 'n plan vir 'n drinkwatervoorsiening, toe hy onverwags verdwyn het. Daarna volg armoedige jare vir Zola en sy moeder. In 1858 het hulle na Parys, waar Zola, na 'n mislukte eindeksamen, 'n werk bekom by die publisiteitsafdeling van die uitgewery Hachette. Hier ontmoet hy skrywers, en raak hy vertroud met die praktiese kant van die skrywersbestaan. Verder publiseer hy as [[joernalis]] in diverse koerante. As kritikus het hy besonder skerp uitgevaar teenoor die amptelike Salonjuries, toe die fluitspeler van Édouard Manet geweier is. Hy sou trouens 'n vurig verdediger word van die [[impressionisme]].

 

 

Bekend word ook sy ope brief aan president Felix Faure in ''L'Aurore'' van 13 Januarie 1898 onder die titel ''J'accuse'' ...!. In hierdie brief oor die Dreyfus-saak kies hy die kant van die [[Jood]]se kaptein Alfred Dreyfus, wat ten onregte van [[spioenasie]] aangekla word. Zola het die Franse generaal staf daarvan beskuldig dat hulle bewysstukke geskep het, en hy is hiervoor veroordeel tot 'n jaar gevangenisstraf en 3000 frank boete, wat vir hom betaal is deur [[Octave Mirbeau]]. Op aanbeveling van vriende gaan Zola nie tronk toe nie, maar wyk uit na [[Groot-Brittanje]]. Na 'n jaar kon hy terugkeer en word hy as 'n held ontvang.