Hennie Krüger: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
JMK (besprekings | bydraes)
→‎Bediening in Suid-Rhodesië: skakels, teksdetails
Lyn 34:
 
== Bediening in Suid-Rhodesië ==
[[Lêer:Kerkraad van die Gereformeerde Kerk Bulawayo 1964.jpg|duimnael|regs|280px|Ds,. Hennie Krüger (sittende in die middel) en sy kerkraad, 1964.]]
 
Ds. Krüger, van 1954 tot 1976 die [[Gereformeerde kerk Bulawayo]] se eerste leraar, was die predikant wat die langste in enige gemeente in Klassis Trans-Limpopo gedien het. Hy het in 1964 ’n oorsig van die gemeente se geskiedenis tot ''Gedenkalbum van die Gereformeerde Kerk in Suid-Rhodesië 1914–1964'' bygedra.
 
Ná die gemeente se stigting op Gwelo (d.i. [[Gweru]]) op [[29 November]] [[1952]] is tydens die eerste kerkraadsgeleentheid ’n tweetal gestel om as predikant beroep te word. Herhaalde beroepe is uitgebring sonder sukses en gevolglik is die gemeente gedurende die vakature bedien deur wyle di. [[Johannes Christiaan van der Walt|J.C. van der Walt]] ([[Gereformeerde kerk Louis Trichardt|Louis Trichardt]]) en [[Gerrit Pasch|G.B.S. (Rabbo) Pasch]] ([[Gereformeerde kerk Potgietersrus|Potgietersrust]]); dr. [[Dion Kempff|D. Kempff]] ([[Gereformeerde kerk Harare|Salisbury]]) en ds. [[Gerrit Kruger|G.H.J. Kruger]] ([[Gereformeerde kerk Laeveld|Laeveld]], Transvaal). Ds. Krüger skryf sowat 10 jaar ná stsy bevestiging: "Met groot waardering en dankbaarheid word nog steeds deur die gemeente gewag gemaak van die werk van hierdie broeders ampsdraers."
 
Op ’n gemeentevergadering gehou [[31 Julie]] [[1954]] is die beroep toe op ds. Krüger van [[Gereformeerde kerk Bethlehem|Bethlehem]] uitgebring en op die kerkraadsvergadering gehou [[9 Oktober]] [[1954]] is sy antwoord voorgelees. In die notule staan opgeteken: "Die kerkraad neem met innige dank kennis van die brief van ds. H.J. Krüger waarin hy die beroep aanneem."
Lyn 47:
Ds. Krüger skryf: "Met dankbaarheid teenoor die Here, wat nooit die werke van sy hande laat vaar nie, het die gemeente en kerkraad nou hulle hande sterk gemaak vir die groot werk van gemeentebou. ’n Eerste vereiste vir doeltreffende bearbeiding van die gemeente met sy uitgestrekte oppervlakte, was ’n motor; hiervoor het die gemeente reeds ’n groot bedrag ingesamel voor die koms van die leraar, en ’n ivoorkleurige Vauxhall trap die eerste spore van besondere bemoeiing en liefdevolle meelewing van die kerkraad na die huise van die gemeentelede wat verspreid woon oor ’n gebied groter as die provinsies Vrystaat en Natal saam."
 
Enkele maande later het die kerkraad verlof aan ds. Krüger toegestaan om van [[25 April]] tot [[6 Mei]] die [[Unie van Suid-Afrika|Unie]] te besoek. Hy het as getroude man teruggekom en op [[11 Mei]] [[1955]] is die eerste predikantsvrou in die gemeente verwelkom. In Desember 1955 het die pastoriepaar ’n gerieflike pastorie, deur die gemeente aangekoop in Gwelo, betrek. (Dit was die eerste en enigste gebou wat die gemeente tot open met die verskyning van die gedenkboek van 1964 besit het).
 
Op die vergadering van die kerkraad op [[23 Julie]] [[1960]] is ’n skrywe van die kerkraad [[Gereformeerde kerk Mafikeng|Mafeking]] behandel waarin Bulawayo-gemeente genader is om lidmate van [[Francistown]], [[Betsjoeanaland]], onder sy sorg te neem. Van toe af was daar nege wyke, naamlik: Gwelo, Gatooma, Redcliffe, [[Bulawayo]], Wankie, [[Fort Victoria]], Nuanetsi, [[Enkeldoorn]] en [[Francistown]], bedien met uitgangspunt Gwelo, met wyke tot ongeveer 400 myl (640 km) daarvandaan.
 
"Geweldige afstande, en gevolglike hoë reiskoste en daarby ’n gedurige wisseling in lidmatetal sowel as ’n goedbeplande aanval van [[termiet|witmiere]] op die plafon van die pastorie (is dit ondergronds of bogronds?), werk saam om die voortbestaan van die gemeente in finansiële opsig te bedreig," sou ds. Krüger later skryf. So is op [[11 November]] [[1961]] 207 omsendbriewe, met toestemming en in opdrag van die Klassis Trans-Limpopo aan al die gemeentes in die Gereformeerde kerkverband uitgestuur waarin die besonderse nood van die gemeente gemeld en ’n oproep om vrywillige steun uit die kerkverband gedoen is.
 
Hierop het die gemeentes so gunstig gereageer dat die skriba-kassier, oudl. Van der Molen, op ’n kerkraadsvergadering van [[28 Julie]] [[1962]] vir die eerste keer ná ’n lang tyd met blydskap kon rapporteer dat die gemeente ’n voordelige saldo in die bank gehad het. "Hierdie gulhartige gebaar van meelewing en praktiese openbaring van die kerkverband," skryf ds. Krüger, "sal altyd in dankbare herinnering van hierdie gemeente bly voortleef, en daarom voel ons ons gedronge om dit hier in besonder te vermeld."